głupawka

Polish

Etymology

From głupawy +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡwuˈpaf.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -afka
• Syllabification: głu‧paw‧ka

Noun

głupawka f

1. (colloquial) high jinks, hilarity (uncontrollable laughter and merriment)

Declension

Declension of głupawka

	singular	plural
nominative	głupawka	głupawki
genitive	głupawki	głupawek
dative	głupawce	głupawkom
accusative	głupawkę	głupawki
instrumental	głupawką	głupawkami
locative	głupawce	głupawkach
vocative	głupawko	głupawki

Related terms

(adjectives):

• głupawy
• głupi
• głupkowaty

(adverbs):

• głupawo
• głupio
• głupkowato

(nouns):

• głupek
• głupiec
• głupkowatość
• głupol
• głupota
• głupstwo
• głuptak
• głuptas
• głuptasek
• głuptaś

(verbs):

• głupieć
• ogłupieć
• wygłupiać
• wygłupić
• zgłupieć

Further reading

• głupawka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• głupawka in Polish dictionaries at PWN