głosik

Polish

Etymology

From głos +‎ -ik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡwɔ.ɕik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɕik
• Syllabification: gło‧sik

Noun

głosik m inan

1. diminutive of głos; a high-pitched or quiet voice

Declension

Declension of głosik

	singular	plural
nominative	głosik	głosiki
genitive	głosiku	głosików
dative	głosikowi	głosikom
accusative	głosik	głosiki
instrumental	głosikiem	głosikami
locative	głosiku	głosikach
vocative	głosiku	głosiki

Further reading

• głosik in Polish dictionaries at PWN