Jump to content

frukta

From Wiktionary, the free dictionary

Norwegian Bokmål

[edit]

Alternative forms

[edit]

Noun

[edit]

frukta m or f

  1. definite feminine singular of frukt

Norwegian Nynorsk

[edit]

Noun

[edit]

frukta f

  1. definite singular of frukt

Old Swedish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Low German vruchten, from Old Saxon forhtian, from Proto-West Germanic *furhtijan, from Proto-Germanic *furhtijaną.

Verb

[edit]

frukta

  1. to fear

Conjugation

[edit]
Conjugation of frukta (weak)
present past
infinitive frukta
participle fruktandi, -e fruktaþer
active voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk fruktar frukti, -e fruktaþi, -e fruktaþi, -e
þū fruktar frukti, -e frukta fruktaþi, -e fruktaþi, -e
han fruktar frukti, -e fruktaþi, -e fruktaþi, -e
vīr fruktum, -om fruktum, -om fruktum, -om fruktaþum, -om fruktaþum, -om
īr fruktin fruktin fruktin fruktaþin fruktaþin
þēr frukta fruktin fruktaþu, -o fruktaþin
mediopassive voice indicative subjunctive imperative indicative subjunctive
iæk fruktas fruktis, -es fruktaþis, -es fruktaþis, -es
þū fruktas fruktis, -es fruktaþis, -es fruktaþis, -es
han fruktas fruktis, -es fruktaþis, -es fruktaþis, -es
vīr fruktums, -oms fruktums, -oms fruktaþums, -oms fruktaþums, -oms
īr fruktins fruktins fruktaþins fruktaþins
þēr fruktas fruktins fruktaþus, -os fruktaþins

Descendants

[edit]
  • Swedish: frukta

References

[edit]

Swedish

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Swedish frukta, frokta, frykta, from Middle Low German vruchten, from Old Saxon forhtian, from Proto-West Germanic *furhtijan.

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Verb

[edit]

frukta (present fruktar, preterite fruktade, supine fruktat, imperative frukta)

  1. to fear, to dread, to be afraid
    Vi skola frukta och älska Gud
    We must fear and love God (Luther's Small Catechism)

Conjugation

[edit]
Conjugation of frukta (weak)
active passive
infinitive frukta fruktas
supine fruktat fruktats
imperative frukta
imper. plural1 frukten
present past present past
indicative fruktar fruktade fruktas fruktades
ind. plural1 frukta fruktade fruktas fruktades
subjunctive2 frukte fruktade fruktes fruktades
present participle fruktande
past participle fruktad

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Synonyms

[edit]
[edit]

Further reading

[edit]