fletja

Icelandic

Etymology

From Old Norse fletja, from Proto-Germanic *flatjaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈflɛːtja/

  Rhymes: -ɛːtja

Verb

fletja (weak verb, third-person singular past indicative flatti, supine flatt)

1. to flatten

Conjugation

fletja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að fletja
supine (sagnbót)		flatt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fletjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég flet	við fletjum	present (nútíð)	ég fletji	við fletjum
	þú fletur	þið fletjið		þú fletjir	þið fletjið
	hann, hún, það fletur	þeir, þær, þau fletja		hann, hún, það fletji	þeir, þær, þau fletji
past (þátíð)	ég flatti	við flöttum	past (þátíð)	ég fletti	við flettum
	þú flattir	þið flöttuð		þú flettir	þið flettuð
	hann, hún, það flatti	þeir, þær, þau flöttu		hann, hún, það fletti	þeir, þær, þau flettu
imperative (boðháttur)	flet (þú)	fletjið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	flettu	fletjiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fletjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að fletjast
supine (sagnbót)		flast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fletjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég flest	við fletjumst	present (nútíð)	ég fletjist	við fletjumst
	þú flest	þið fletjist		þú fletjist	þið fletjist
	hann, hún, það flest	þeir, þær, þau fletjast		hann, hún, það fletjist	þeir, þær, þau fletjist
past (þátíð)	ég flattist	við flöttumst	past (þátíð)	ég flettist	við flettumst
	þú flattist	þið flöttust		þú flettist	þið flettust
	hann, hún, það flattist	þeir, þær, þau flöttust		hann, hún, það flettist	þeir, þær, þau flettust
imperative (boðháttur)	flest (þú)	fletist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	flestu	fletisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

flattur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	flattur	flatt	flatt		flattir	flattar	flatt
accusative (þolfall)	flattan	flatta	flatt		flatta	flattar	flatt
dative (þágufall)	flattum	flattri	flattu		flattum	flattum	flattum
genitive (eignarfall)	flatts	flattrar	flatts		flettra	flettra	flettra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	flatti	flatta	flatta		flattu	flattu	flattu
accusative (þolfall)	flatta	flattu	flatta		flattu	flattu	flattu
dative (þágufall)	flatta	flattu	flatta		flattu	flattu	flattu
genitive (eignarfall)	flatta	flattu	flatta		flattu	flattu	flattu

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *flatjaną.

Verb

fletja (singular past indicative flatti, plural past indicative flǫttu, past participle flattr)

1. to make flat
2. (of a cod) to cut open
3. (mediopassive) to extend

Conjugation

Conjugation of fletja — active (weak class 1)

infinitive	fletja
present participle	fletjandi
past participle	flattr
indicative	present	past
1st-person singular	flet	flatta
2nd-person singular	fletr	flattir
3rd-person singular	fletr	flatti
1st-person plural	fletjum	flǫttum
2nd-person plural	fletið	flǫttuð
3rd-person plural	fletja	flǫttu
subjunctive	present	past
1st-person singular	fletja	fletta
2nd-person singular	fletir	flettir
3rd-person singular	fleti	fletti
1st-person plural	fletim	flettim
2nd-person plural	fletið	flettið
3rd-person plural	fleti	fletti
imperative	present
2nd-person singular	flet
1st-person plural	fletjum
2nd-person plural	fletið

Conjugation of fletja — mediopassive (weak class 1)

infinitive	fletjask
present participle	fletjandisk
past participle	flazk
indicative	present	past
1st-person singular	fletjumk	flǫttumk
2nd-person singular	flezk	flattisk
3rd-person singular	flezk	flattisk
1st-person plural	fletjumsk	flǫttumsk
2nd-person plural	fletizk	flǫttuzk
3rd-person plural	fletjask	flǫttusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	fletjumk	flettumk
2nd-person singular	fletisk	flettisk
3rd-person singular	fletisk	flettisk
1st-person plural	fletimsk	flettimsk
2nd-person plural	fletizk	flettizk
3rd-person plural	fletisk	flettisk
imperative	present
2nd-person singular	flezk
1st-person plural	fletjumsk
2nd-person plural	fletizk

Related terms

• flatr

Descendants

• Icelandic: fletja

Further reading

• Zoëga, Geir T. (1910) “fletja”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive