flagga

Icelandic

Verb

flagga (weak verb, third-person singular past indicative flaggaði, supine flaggað)

1. to flag, to mark with a flag
2. to display, to show off

Conjugation

flagga — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að flagga
supine (sagnbót)		flaggað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		flaggandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég flagga	við flöggum	present (nútíð)	ég flaggi	við flöggum
	þú flaggar	þið flaggið		þú flaggir	þið flaggið
	hann, hún, það flaggar	þeir, þær, þau flagga		hann, hún, það flaggi	þeir, þær, þau flaggi
past (þátíð)	ég flaggaði	við flögguðum	past (þátíð)	ég flaggaði	við flögguðum
	þú flaggaðir	þið flögguðuð		þú flaggaðir	þið flögguðuð
	hann, hún, það flaggaði	þeir, þær, þau flögguðu		hann, hún, það flaggaði	þeir, þær, þau flögguðu
imperative (boðháttur)	flagga (þú)	flaggið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	flaggaðu	flaggiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

flaggast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að flaggast
supine (sagnbót)		flaggast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		flaggandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég flaggast	við flöggumst	present (nútíð)	ég flaggist	við flöggumst
	þú flaggast	þið flaggist		þú flaggist	þið flaggist
	hann, hún, það flaggast	þeir, þær, þau flaggast		hann, hún, það flaggist	þeir, þær, þau flaggist
past (þátíð)	ég flaggaðist	við flögguðumst	past (þátíð)	ég flaggaðist	við flögguðumst
	þú flaggaðist	þið flögguðust		þú flaggaðist	þið flögguðust
	hann, hún, það flaggaðist	þeir, þær, þau flögguðust		hann, hún, það flaggaðist	þeir, þær, þau flögguðust
imperative (boðháttur)	flaggast (þú)	flaggist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	flaggastu	flaggisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

flaggaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	flaggaður	flögguð	flaggað		flaggaðir	flaggaðar	flögguð
accusative (þolfall)	flaggaðan	flaggaða	flaggað		flaggaða	flaggaðar	flögguð
dative (þágufall)	flögguðum	flaggaðri	flögguðu		flögguðum	flögguðum	flögguðum
genitive (eignarfall)	flaggaðs	flaggaðrar	flaggaðs		flaggaðra	flaggaðra	flaggaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	flaggaði	flaggaða	flaggaða		flögguðu	flögguðu	flögguðu
accusative (þolfall)	flaggaða	flögguðu	flaggaða		flögguðu	flögguðu	flögguðu
dative (þágufall)	flaggaða	flögguðu	flaggaða		flögguðu	flögguðu	flögguðu
genitive (eignarfall)	flaggaða	flögguðu	flaggaða		flögguðu	flögguðu	flögguðu

Further reading

• “flagga” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)

Italian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈflaɡ.ɡa/
• Rhymes: -aɡɡa
• Hyphenation: flàg‧ga

Verb

flagga

1. inflection of flaggare:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• flaggene

Noun

flagga n pl

1. definite plural of flagg

Norwegian Nynorsk

Noun

flagga n pl

1. definite plural of flagg

Swedish

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

flagga c

1. flag (piece of cloth)
2. (computer science) flag; true-or-false variable or memory location

Declension

Declension of flagga

		nominative	genitive
singular	indefinite	flagga	flaggas
	definite	flaggan	flaggans
plural	indefinite	flaggor	flaggors
	definite	flaggorna	flaggornas

Synonyms

• (piece of cloth): fana

Derived terms

• akterflagga
• bolagsflagga
• bordsflagga
• flagglina
• flaggstång
• handelsflagga
• hörnflagga
• krigsflagga
• landsflagga
• nationalflagga
• nationsflagga
• rederiflagga
• riksflagga
• semaforflagga
• signalflagga
• specialflagga
• statsflagga
• vapenflagga
• örlogsflagga

 

Verb

flagga (present flaggar, preterite flaggade, supine flaggat, imperative flagga)

1. to flag, to mark with a flag
2. (with för) to flag up, to note, to point out

Conjugation

Conjugation of flagga (weak)

	Active		Passive
Infinitive	flagga		flaggas
Supine	flaggat		flaggats
Imperative	flagga		—
Imper. plural1	flaggen		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	flaggar	flaggade	flaggas	flaggades
Ind. plural1	flagga	flaggade	flaggas	flaggades
Subjunctive2	flagge	flaggade	flagges	flaggades
	Participles
Present participle	flaggande
Past participle	flaggad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Further reading

• flagga in Svensk ordbok.