filma

See also: filmá

Catalan

Verb

filma

1. inflection of filmar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

French

Pronunciation

• IPA^(key): /fil.ma/

Verb

filma

1. third-person singular past historic of filmer

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfɪlma/
• Rhymes: -ɪlma

Etymology 1

Noun

filma f (genitive singular filmu, nominative plural filmur)

1. film

Declension

Declension of filma (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	filma	filman	filmur	filmurnar
accusative	filmu	filmuna	filmur	filmurnar
dative	filmu	filmunni	filmum	filmunum
genitive	filmu	filmunnar	filma, filmna	filmanna, filmnanna

Etymology 2

Verb

filma (weak verb, third-person singular past indicative filmaði, supine filmað)

1. to film [with accusative]

Conjugation

filma — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að filma
supine (sagnbót)		filmað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		filmandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég filma	við filmum	present (nútíð)	ég filmi	við filmum
	þú filmar	þið filmið		þú filmir	þið filmið
	hann, hún, það filmar	þeir, þær, þau filma		hann, hún, það filmi	þeir, þær, þau filmi
past (þátíð)	ég filmaði	við filmuðum	past (þátíð)	ég filmaði	við filmuðum
	þú filmaðir	þið filmuðuð		þú filmaðir	þið filmuðuð
	hann, hún, það filmaði	þeir, þær, þau filmuðu		hann, hún, það filmaði	þeir, þær, þau filmuðu
imperative (boðháttur)	filma (þú)	filmið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	filmaðu	filmiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

filmast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að filmast
supine (sagnbót)		filmast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		filmandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég filmast	við filmumst	present (nútíð)	ég filmist	við filmumst
	þú filmast	þið filmist		þú filmist	þið filmist
	hann, hún, það filmast	þeir, þær, þau filmast		hann, hún, það filmist	þeir, þær, þau filmist
past (þátíð)	ég filmaðist	við filmuðumst	past (þátíð)	ég filmaðist	við filmuðumst
	þú filmaðist	þið filmuðust		þú filmaðist	þið filmuðust
	hann, hún, það filmaðist	þeir, þær, þau filmuðust		hann, hún, það filmaðist	þeir, þær, þau filmuðust
imperative (boðháttur)	filmast (þú)	filmist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	filmastu	filmisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

filmaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	filmaður	filmuð	filmað		filmaðir	filmaðar	filmuð
accusative (þolfall)	filmaðan	filmaða	filmað		filmaða	filmaðar	filmuð
dative (þágufall)	filmuðum	filmaðri	filmuðu		filmuðum	filmuðum	filmuðum
genitive (eignarfall)	filmaðs	filmaðrar	filmaðs		filmaðra	filmaðra	filmaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	filmaði	filmaða	filmaða		filmuðu	filmuðu	filmuðu
accusative (þolfall)	filmaða	filmuðu	filmaða		filmuðu	filmuðu	filmuðu
dative (þágufall)	filmaða	filmuðu	filmaða		filmuðu	filmuðu	filmuðu
genitive (eignarfall)	filmaða	filmuðu	filmaða		filmuðu	filmuðu	filmuðu

Italian

Verb

filma

1. inflection of filmare:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Latvian

Noun

filma f (4th declension)

1. movie

Declension

Declension of filma (4th declension)

	singular (vienskaitlis)	plural (daudzskaitlis)
nominative (nominatīvs)	filma	filmas
accusative (akuzatīvs)	filmu	filmas
genitive (ģenitīvs)	filmas	filmu
dative (datīvs)	filmai	filmām
instrumental (instrumentālis)	filmu	filmām
locative (lokatīvs)	filmā	filmās
vocative (vokatīvs)	filma	filmas

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• filmet

Verb

filma

1. inflection of filme:
   1. simple past
   2. past participle

Portuguese

Verb

filma

1. inflection of filmar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Romanian

Etymology

Borrowed from French filmer.

Pronunciation

• IPA^(key): /filˈma/

Verb

a filma (third-person singular present filmează, past participle filmat) 1st conjugation

1. to film

Conjugation

    conjugation of filma (first conjugation, -ez- infix)

infinitive			a filma
gerund			filmând
past participle			filmat
number		singular			plural
person		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		eu	tu	el/ea	noi	voi	ei/ele
	present	filmez	filmezi	filmează	filmăm	filmați	filmează
	imperfect	filmam	filmai	filma	filmam	filmați	filmau
	simple perfect	filmai	filmași	filmă	filmarăm	filmarăți	filmară
	pluperfect	filmasem	filmaseși	filmase	filmaserăm	filmaserăți	filmaseră
subjunctive		eu	tu	el/ea	noi	voi	ei/ele
	present	să filmez	să filmezi	să filmeze	să filmăm	să filmați	să filmeze
imperative		—	tu	—	—	voi	—
	affirmative		filmează			filmați
	negative		nu filma			nu filmați

Derived terms

• microfilma

Further reading

• filma in DEX online—Dicționare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language)

Spanish

Verb

filma

1. inflection of filmar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Swedish

Etymology

film +‎ -a

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

filma (present filmar, preterite filmade, supine filmat, imperative filma)

1. to film; to record a motion picture
2. (sports) to dive; to imitate a foul

Conjugation

Conjugation of filma (weak)

	Active		Passive
Infinitive	filma		filmas
Supine	filmat		filmats
Imperative	filma		—
Imper. plural1	filmen		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	filmar	filmade	filmas	filmades
Ind. plural1	filma	filmade	filmas	filmades
Subjunctive2	filme	filmade	filmes	filmades
	Participles
Present participle	filmande
Past participle	filmad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Related terms

• filmare
• filmning