filma

See also: filmá

Albanian

Noun

filma

1. indefinite nominative/accusative plural of film

Catalan

Verb

filma

1. inflection of filmar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

French

Pronunciation

• IPA^(key): /fil.ma/

Verb

filma

1. third-person singular past historic of filmer

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfɪlma/
• Rhymes: -ɪlma

Etymology 1

Noun

filma f (genitive singular filmu, nominative plural filmur)

1. film

Declension

Declension of filma (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	filma	filman	filmur	filmurnar
accusative	filmu	filmuna	filmur	filmurnar
dative	filmu	filmunni	filmum	filmunum
genitive	filmu	filmunnar	filma, filmna	filmanna, filmnanna

Etymology 2

Verb

filma (weak verb, third-person singular past indicative filmaði, supine filmað)

1. to film [with accusative]

Conjugation

filma – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að filma
supine sagnbót		filmað
present participle lýsingarháttur nútíðar		filmandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	filma	filmaði		filmi	filmaði
	þú	filmar	filmaðir		filmir	filmaðir
	hann, hún, það	filmar	filmaði		filmi	filmaði
plural	við	filmum	filmuðum		filmum	filmuðum
	þið	filmið	filmuðuð		filmið	filmuðuð
	þeir, þær, þau	filma	filmuðu		filmi	filmuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	filma (þú), filmaðu
plural	þið	filmið (þið), filmiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

filmast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að filmast
supine sagnbót		filmast
present participle lýsingarháttur nútíðar		filmandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	filmast	filmaðist		filmist	filmaðist
	þú	filmast	filmaðist		filmist	filmaðist
	hann, hún, það	filmast	filmaðist		filmist	filmaðist
plural	við	filmumst	filmuðumst		filmumst	filmuðumst
	þið	filmist	filmuðust		filmist	filmuðust
	þeir, þær, þau	filmast	filmuðust		filmist	filmuðust
		imperative boðháttur
singular	þú	filmast (þú), filmastu
plural	þið	filmist (þið), filmisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

filmaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	filmaður	filmuð	filmað	filmaðir	filmaðar	filmuð
accusative (þolfall)	filmaðan	filmaða	filmað	filmaða	filmaðar	filmuð
dative (þágufall)	filmuðum	filmaðri	filmuðu	filmuðum	filmuðum	filmuðum
genitive (eignarfall)	filmaðs	filmaðrar	filmaðs	filmaðra	filmaðra	filmaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	filmaði	filmaða	filmaða	filmuðu	filmuðu	filmuðu
accusative (þolfall)	filmaða	filmuðu	filmaða	filmuðu	filmuðu	filmuðu
dative (þágufall)	filmaða	filmuðu	filmaða	filmuðu	filmuðu	filmuðu
genitive (eignarfall)	filmaða	filmuðu	filmaða	filmuðu	filmuðu	filmuðu

Italian

Verb

filma

1. inflection of filmare:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Latvian

Noun

filma f (4th declension)

1. movie

Declension

Declension of filma (4th declension)

	singular	plural
nominative	filma	filmas
genitive	filmas	filmu
dative	filmai	filmām
accusative	filmu	filmas
instrumental	filmu	filmām
locative	filmā	filmās
vocative	filma	filmas

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• filmet

Verb

filma

1. inflection of filme:
   1. simple past
   2. past participle

Portuguese

Verb

filma

1. inflection of filmar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Romanian

Etymology

Borrowed from French filmer.

Pronunciation

• IPA^(key): /filˈma/

Verb

a filma (third-person singular present filmează, past participle filmat) 1st conjugation

1. to film

Conjugation

    conjugation of filma (first conjugation, -ez- infix)

infinitive			a filma
gerund			filmând
past participle			filmat
number		singular			plural
person		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		eu	tu	el/ea	noi	voi	ei/ele
	present	filmez	filmezi	filmează	filmăm	filmați	filmează
	imperfect	filmam	filmai	filma	filmam	filmați	filmau
	simple perfect	filmai	filmași	filmă	filmarăm	filmarăți	filmară
	pluperfect	filmasem	filmaseși	filmase	filmaserăm	filmaserăți	filmaseră
subjunctive		eu	tu	el/ea	noi	voi	ei/ele
	present	să filmez	să filmezi	să filmeze	să filmăm	să filmați	să filmeze
imperative		—	tu	—	—	voi	—
	affirmative		filmează			filmați
	negative		nu filma			nu filmați

Derived terms

• microfilma

Further reading

• filma in DEX online—Dicționare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language)

Spanish

Verb

filma

1. inflection of filmar:
   1. third-person singular present indicative
   2. second-person singular imperative

Swedish

Etymology

film +‎ -a

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

filma (present filmar, preterite filmade, supine filmat, imperative filma)

1. to film; to record a motion picture
2. (sports) to dive; to imitate a foul

Conjugation

Conjugation of filma (weak)

	active		passive
infinitive	filma		filmas
supine	filmat		filmats
imperative	filma		—
imper. plural1	filmen		—
	present	past	present	past
indicative	filmar	filmade	filmas	filmades
ind. plural1	filma	filmade	filmas	filmades
subjunctive2	filme	filmade	filmes	filmades
present participle		filmande
past participle		filmad

¹ Archaic. ² Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Related terms

• filmare
• filmning