fægja

Icelandic

Etymology

From Old Norse fægja, from Proto-Germanic *fēgijaną, related to *fagjaną (“to please”). See also fága (“to clean, polish”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfaiːja/
• Rhymes: -aiːja

Verb

fægja (weak verb, third-person singular past indicative fægði, supine fægt)

1. to polish

   Synonyms: fága, pússa

Conjugation

fægja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að fægja
supine (sagnbót)		fægt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fægjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fægi	við fægjum	present (nútíð)	ég fægi	við fægjum
	þú fægir	þið fægið		þú fægir	þið fægið
	hann, hún, það fægir	þeir, þær, þau fægja		hann, hún, það fægi	þeir, þær, þau fægi
past (þátíð)	ég fægði	við fægðum	past (þátíð)	ég fægði	við fægðum
	þú fægðir	þið fægðuð		þú fægðir	þið fægðuð
	hann, hún, það fægði	þeir, þær, þau fægðu		hann, hún, það fægði	þeir, þær, þau fægðu
imperative (boðháttur)	fæg (þú)	fægið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	fægðu	fægiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fægjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að fægjast
supine (sagnbót)		fægst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fægjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fægist	við fægjumst	present (nútíð)	ég fægist	við fægjumst
	þú fægist	þið fægist		þú fægist	þið fægist
	hann, hún, það fægist	þeir, þær, þau fægjast		hann, hún, það fægist	þeir, þær, þau fægist
past (þátíð)	ég fægðist	við fægðumst	past (þátíð)	ég fægðist	við fægðumst
	þú fægðist	þið fægðust		þú fægðist	þið fægðust
	hann, hún, það fægðist	þeir, þær, þau fægðust		hann, hún, það fægðist	þeir, þær, þau fægðust
imperative (boðháttur)	fægst (þú)	fægist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	fægstu	fægisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fægður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fægður	fægð	fægt		fægðir	fægðar	fægð
accusative (þolfall)	fægðan	fægða	fægt		fægða	fægðar	fægð
dative (þágufall)	fægðum	fægðri	fægðu		fægðum	fægðum	fægðum
genitive (eignarfall)	fægðs	fægðrar	fægðs		fægðra	fægðra	fægðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fægði	fægða	fægða		fægðu	fægðu	fægðu
accusative (þolfall)	fægða	fægðu	fægða		fægðu	fægðu	fægðu
dative (þágufall)	fægða	fægðu	fægða		fægðu	fægðu	fægðu
genitive (eignarfall)	fægða	fægðu	fægða		fægðu	fægðu	fægðu