etaleren
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]etaleren
- (transitive) to display, to exhibit, to showcase
Conjugation
[edit]| Conjugation of etaleren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | etaleren | |||
| past singular | etaleerde | |||
| past participle | geëtaleerd | |||
| infinitive | etaleren | |||
| gerund | etaleren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | etaleer | etaleerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | etaleert, etaleer2 | etaleerde | ||
| 2nd person sing. (u) | etaleert | etaleerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | etaleert | etaleerde | ||
| 3rd person singular | etaleert | etaleerde | ||
| plural | etaleren | etaleerden | ||
| subjunctive sing.1 | etalere | etaleerde | ||
| subjunctive plur.1 | etaleren | etaleerden | ||
| imperative sing. | etaleer | |||
| imperative plur.1 | etaleert | |||
| participles | etalerend | geëtaleerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||