dyndolić

Polish

Etymology

From dyndać +‎ -oła +‎ -ić. First attested in 1858.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɘnˈdɔ.lit͡ɕ/
• Rhymes: -ɔlit͡ɕ
• Syllabification: dyn‧do‧lić

Verb

dyndolić impf

1. (intransitive, derogatory) to butcher; to bang (to play a musical instrument poorly) [with na (+ locative) ‘on what’]
2. (intransitive or expressively, reflexive with się) to rock (to swing forwards and backwards or side to side)

   Synonyms: bujać się, dryndać (się), dyndać

Conjugation

Conjugation of dyndolić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dyndolić
present tense	1st	dyndolę			dyndolimy
	2nd	dyndolisz			dyndolicie
	3rd	dyndoli			dyndolą
	impersonal	dyndoli się
past tense	1st	dyndoliłem, -(e)m dyndolił	dyndoliłam, -(e)m dyndoliła	dyndoliłom, -(e)m dyndoliło	dyndoliliśmy, -(e)śmy dyndolili	dyndoliłyśmy, -(e)śmy dyndoliły
	2nd	dyndoliłeś, -(e)ś dyndolił	dyndoliłaś, -(e)ś dyndoliła	dyndoliłoś, -(e)ś dyndoliło	dyndoliliście, -(e)ście dyndolili	dyndoliłyście, -(e)ście dyndoliły
	3rd	dyndolił	dyndoliła	dyndoliło	dyndolili	dyndoliły
	impersonal	dyndolono
future tense	1st	będę dyndolił, będę dyndolić	będę dyndoliła, będę dyndolić	będę dyndoliło, będę dyndolić	będziemy dyndolili, będziemy dyndolić	będziemy dyndoliły, będziemy dyndolić
	2nd	będziesz dyndolił, będziesz dyndolić	będziesz dyndoliła, będziesz dyndolić	będziesz dyndoliło, będziesz dyndolić	będziecie dyndolili, będziecie dyndolić	będziecie dyndoliły, będziecie dyndolić
	3rd	będzie dyndolił, będzie dyndolić	będzie dyndoliła, będzie dyndolić	będzie dyndoliło, będzie dyndolić	będą dyndolili, będą dyndolić	będą dyndoliły, będą dyndolić
	impersonal	będzie dyndolić się
conditional	1st	dyndoliłbym, bym dyndolił	dyndoliłabym, bym dyndoliła	dyndoliłobym, bym dyndoliło	dyndolilibyśmy, byśmy dyndolili	dyndoliłybyśmy, byśmy dyndoliły
	2nd	dyndoliłbyś, byś dyndolił	dyndoliłabyś, byś dyndoliła	dyndoliłobyś, byś dyndoliło	dyndolilibyście, byście dyndolili	dyndoliłybyście, byście dyndoliły
	3rd	dyndoliłby, by dyndolił	dyndoliłaby, by dyndoliła	dyndoliłoby, by dyndoliło	dyndoliliby, by dyndolili	dyndoliłyby, by dyndoliły
	impersonal	dyndolono by
imperative	1st	niech dyndolę			dyndolmy
	2nd	dyndol			dyndolcie
	3rd	niech dyndoli			niech dyndolą
active adjectival participle		dyndolący	dyndoląca	dyndolące	dyndolący	dyndolące
contemporary adverbial participle		dyndoląc
verbal noun		dyndolenie

Further reading

• dyndolić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dyndolić in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “dyndolić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 619
• dyndolić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego