dufać

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish doufać, dufać. By surface analysis, do- +‎ ufać. Compare Czech doufat.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdu.fat͡ɕ/
• Rhymes: -ufat͡ɕ
• Syllabification: du‧fać

Verb

dufać impf

1. (intransitive, obsolete) to believe, to trust [with dative ‘what/whom’] [with w (+ accusative) ‘what’] (to place confidence in, to rely on, to confide in)

   Synonyms: ufać, wierzyć

   • 1914 [1567/1568], Mikołaj Rej, Źwierciadło, albo, Kstałt, w którym każdy stan snadnie się może swym sprawam, jako we źwierciedle, przypatrzyć:

      […] będzieszli wiernie dufać Panu swemu a będziesz chodził prawdziwemi drogami Jego […]

      […] thou'lt faithfully trust in thy Lord, and walk in His true ways […]

   • 2016 September 14, Marcin Mortka, Miecz i kwiaty, Virtualo, →ISBN:

     Dufam, że bezpiecznie dotrzecie do Tyru, miła pani – powiedział swym aksamitnym, dostojnym głosem.

     I trust that you will reach Tyre safely, kind lady, he said in his velvety, dignified voice.

Conjugation

Conjugation of dufać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dufać
present tense	1st	dufam			dufamy
	2nd	dufasz			dufacie
	3rd	dufa			dufają
	impersonal	dufa się
past tense	1st	dufałem, -(e)m dufał	dufałam, -(e)m dufała	dufałom, -(e)m dufało	dufaliśmy, -(e)śmy dufali	dufałyśmy, -(e)śmy dufały
	2nd	dufałeś, -(e)ś dufał	dufałaś, -(e)ś dufała	dufałoś, -(e)ś dufało	dufaliście, -(e)ście dufali	dufałyście, -(e)ście dufały
	3rd	dufał	dufała	dufało	dufali	dufały
	impersonal	dufano
future tense	1st	będę dufał, będę dufać	będę dufała, będę dufać	będę dufało, będę dufać	będziemy dufali, będziemy dufać	będziemy dufały, będziemy dufać
	2nd	będziesz dufał, będziesz dufać	będziesz dufała, będziesz dufać	będziesz dufało, będziesz dufać	będziecie dufali, będziecie dufać	będziecie dufały, będziecie dufać
	3rd	będzie dufał, będzie dufać	będzie dufała, będzie dufać	będzie dufało, będzie dufać	będą dufali, będą dufać	będą dufały, będą dufać
	impersonal	będzie dufać się
conditional	1st	dufałbym, bym dufał	dufałabym, bym dufała	dufałobym, bym dufało	dufalibyśmy, byśmy dufali	dufałybyśmy, byśmy dufały
	2nd	dufałbyś, byś dufał	dufałabyś, byś dufała	dufałobyś, byś dufało	dufalibyście, byście dufali	dufałybyście, byście dufały
	3rd	dufałby, by dufał	dufałaby, by dufała	dufałoby, by dufało	dufaliby, by dufali	dufałyby, by dufały
	impersonal	dufano by
imperative	1st	niech dufam			dufajmy
	2nd	dufaj			dufajcie
	3rd	niech dufa			niech dufają
active adjectival participle		dufający	dufająca	dufające	dufający	dufające
contemporary adverbial participle		dufając
verbal noun		dufanie

Derived terms

adjective

• dufny

 

verbs

• podufać pf
• zadufać pf

 

Related terms

adjectives

• zadufały
• zadufany

 

nouns

• dufność
• zadufanie

 

Further reading

• dufać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dufać in Polish dictionaries at PWN