dufać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish doufać, dufać. By surface analysis, do- +‎ ufać. Compare Czech doufat.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

dufać impf

  1. (intransitive, obsolete) to believe, to trust [with dative ‘what/whom’] [with w (+ accusative) ‘what’] (to place confidence in, to rely on, to confide in)
    Synonyms: ufać, wierzyć
    • 1914 [1567/1568], Mikołaj Rej, Źwierciadło, albo, Kstałt, w którym każdy stan snadnie się może swym sprawam, jako we źwierciedle, przypatrzyć:
       [] będzieszli wiernie dufać Panu swemu a będziesz chodził prawdziwemi drogami Jego []
       [] thou'lt faithfully trust in thy Lord, and walk in His true ways []
    • 2016 September 14, Marcin Mortka, Miecz i kwiaty, Virtualo, →ISBN:
      Dufam, że bezpiecznie dotrzecie do Tyru, miła pani – powiedział swym aksamitnym, dostojnym głosem.
      I trust that you will reach Tyre safely, kind lady, he said in his velvety, dignified voice.

Conjugation

[edit]
Conjugation of dufać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dufać
present tense 1st dufam dufamy
2nd dufasz dufacie
3rd dufa dufają
impersonal dufa się
past tense 1st dufałem,
-(e)m dufał
dufałam,
-(e)m dufała
dufałom,
-(e)m dufało
dufaliśmy,
-(e)śmy dufali
dufałyśmy,
-(e)śmy dufały
2nd dufałeś,
-(e)ś dufał
dufałaś,
-(e)ś dufała
dufałoś,
-(e)ś dufało
dufaliście,
-(e)ście dufali
dufałyście,
-(e)ście dufały
3rd dufał dufała dufało dufali dufały
impersonal dufano
future tense 1st będę dufał,
będę dufać
będę dufała,
będę dufać
będę dufało,
będę dufać
będziemy dufali,
będziemy dufać
będziemy dufały,
będziemy dufać
2nd będziesz dufał,
będziesz dufać
będziesz dufała,
będziesz dufać
będziesz dufało,
będziesz dufać
będziecie dufali,
będziecie dufać
będziecie dufały,
będziecie dufać
3rd będzie dufał,
będzie dufać
będzie dufała,
będzie dufać
będzie dufało,
będzie dufać
będą dufali,
będą dufać
będą dufały,
będą dufać
impersonal będzie dufać się
conditional 1st dufałbym,
bym dufał
dufałabym,
bym dufała
dufałobym,
bym dufało
dufalibyśmy,
byśmy dufali
dufałybyśmy,
byśmy dufały
2nd dufałbyś,
byś dufał
dufałabyś,
byś dufała
dufałobyś,
byś dufało
dufalibyście,
byście dufali
dufałybyście,
byście dufały
3rd dufałby,
by dufał
dufałaby,
by dufała
dufałoby,
by dufało
dufaliby,
by dufali
dufałyby,
by dufały
impersonal dufano by
imperative 1st niech dufam dufajmy
2nd dufaj dufajcie
3rd niech dufa niech dufają
active adjectival participle dufający dufająca dufające dufający dufające
contemporary adverbial participle dufając
verbal noun dufanie

Derived terms

[edit]
adjective
verbs
[edit]
adjectives
nouns

Further reading

[edit]
  • dufać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dufać in Polish dictionaries at PWN