duşman

See also: düşman, dušman, and dușman

Crimean Tatar

Other scripts
Cyrillic	душман
Roman

Etymology

Borrowed from Persian دشمن (došman).

Pronunciation

• Hyphenation: duş‧man

Noun

duşman

1. foe, enemy

Declension

Declension of duşman

	singular	plural
nominative	duşman	duşmanlar
genitive	duşmannıñ	duşmanlarnıñ
dative	duşmanğa	duşmanlarğa
accusative	duşmannı	duşmanlarnı
locative	duşmanda	duşmanlarda
ablative	duşmandan	duşmanlardan

Derived terms

• duşmanca
• duşmanlıq

References

• Mirjejev, V. A., Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎^[1], Simferopol: Dolya, →ISBN
• “duşman”, in Luğatçıq (in Russian)

Khalaj

Perso-Arabic		دُشمَن

Etymology

Borrowed from Persian دشمن (dušman).

Pronunciation

• (Xarrâbî) IPA^(key): [dʊʃman]

Noun

duşman (definite accusative duşmanı, plural duşmanlar)

1. enemy

Declension

Declension of duşman

	singular	plural
nominative	duşman	duşmanlar
genitive	duşmanııñ	duşmanlarııñ
dative	duşmanqa	duşmanlarqa
definite accusative	duşmanı	duşmanları
locative	duşmança	duşmanlarça
ablative	duşmanda	duşmanlarda
instrumental	duşmanla	duşmanlarla
equative	duşmanvâra	duşmanlarvâra

References

• Doerfer, Gerhard (1980) Wörterbuch des Chaladsch (Dialekt von Charrab) [Khalaj dictionary] (in German), Budapest: Akadémiai Kiadó

Turkmen

Etymology

Borrowed from Persian دشمن (došman).

Noun

duşman (definite accusative duşmany, plural duşmanlar)

1. foe, enemy

Declension

Declension of duşman

	singular	plural
nominative	duşman	duşmanlar
accusative	duşmany	duşmanlary
genitive	duşmanyň	duşmanlaryň
dative	duşmana	duşmanlara
locative	duşmanda	duşmanlarda
ablative	duşmandan	duşmanlardan

Further reading

• “duşman” in Webonary.org