drugoplanowy

Polish

Etymology

From drugi +‎ -o- +‎ plan +‎ -owy.

Pronunciation

• IPA^(key): /dru.ɡɔ.plaˈnɔ.vɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɘ
• Syllabification: dru‧go‧pla‧no‧wy

Adjective

drugoplanowy (not comparable, derived adverb drugoplanowo)

1. (art, film, literature, theater) background, supporting

   Synonym: epizodyczny

   Antonym: pierwszoplanowy

   aktor drugoplanowy ― supporting actor

   postać drugoplanowa ― background character

2. minor, peripheral, secondary

   Synonym: poboczny

   Antonym: pierwszoplanowy

   drugoplanowe szczegóły ― minor details

Declension

Declension of drugoplanowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	drugoplanowy		drugoplanowa	drugoplanowe	drugoplanowi	drugoplanowe
genitive	drugoplanowego		drugoplanowej	drugoplanowego	drugoplanowych
dative	drugoplanowemu		drugoplanowej	drugoplanowemu	drugoplanowym
accusative	drugoplanowego	drugoplanowy	drugoplanową	drugoplanowe	drugoplanowych	drugoplanowe
instrumental	drugoplanowym		drugoplanową	drugoplanowym	drugoplanowymi
locative	drugoplanowym		drugoplanowej	drugoplanowym	drugoplanowych

Derived terms

noun

• drugoplanowość

 

Further reading

• drugoplanowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• drugoplanowy in Polish dictionaries at PWN