drýgja

See also: drygja

Icelandic

Etymology

From Old Norse drýgja, from Proto-Germanic *driugijaną, derived from *dreugaz (“long-lasting”), in the sense “eke out”. The sense “commit” may be carried over from the related strong verb *dreuganą (whence Old English drēogan (“to perform (a duty)”), Gothic 𐌳𐍂𐌹𐌿𐌲𐌰𐌽 (driugan, “to perform military service”)), which was lost some time in the Old Norse period, but seems to be preserved in past tense draug on a Swedish runic fragment.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtriːja/
• Rhymes: -iːja

Verb

drýgja (weak verb, third-person singular past indicative drýgði, supine drýgt)

1. to commit, to perpetrate

   Synonym: fremja

2. to eke out, to make something go further

Conjugation

drýgja – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að drýgja
supine sagnbót		drýgt
present participle lýsingarháttur nútíðar		drýgjandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	drýgi	drýgði		drýgi	drýgði
	þú	drýgir	drýgðir		drýgir	drýgðir
	hann, hún, það	drýgir	drýgði		drýgi	drýgði
plural	við	drýgjum	drýgðum		drýgjum	drýgðum
	þið	drýgið	drýgðuð		drýgið	drýgðuð
	þeir, þær, þau	drýgja	drýgðu		drýgi	drýgðu
		imperative boðháttur
singular	þú	drýg (þú), drýgðu
plural	þið	drýgið (þið), drýgiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

drýgjast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að drýgjast
supine sagnbót		drýgst
present participle lýsingarháttur nútíðar		drýgjandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	drýgist	drýgðist		drýgist	drýgðist
	þú	drýgist	drýgðist		drýgist	drýgðist
	hann, hún, það	drýgist	drýgðist		drýgist	drýgðist
plural	við	drýgjumst	drýgðumst		drýgjumst	drýgðumst
	þið	drýgist	drýgðust		drýgist	drýgðust
	þeir, þær, þau	drýgjast	drýgðust		drýgist	drýgðust
		imperative boðháttur
singular	þú	drýgst (þú), drýgstu
plural	þið	drýgist (þið), drýgisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

drýgður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	drýgður	drýgð	drýgt	drýgðir	drýgðar	drýgð
accusative (þolfall)	drýgðan	drýgða	drýgt	drýgða	drýgðar	drýgð
dative (þágufall)	drýgðum	drýgðri	drýgðu	drýgðum	drýgðum	drýgðum
genitive (eignarfall)	drýgðs	drýgðrar	drýgðs	drýgðra	drýgðra	drýgðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	drýgði	drýgða	drýgða	drýgðu	drýgðu	drýgðu
accusative (þolfall)	drýgða	drýgðu	drýgða	drýgðu	drýgðu	drýgðu
dative (þágufall)	drýgða	drýgðu	drýgða	drýgðu	drýgðu	drýgðu
genitive (eignarfall)	drýgða	drýgðu	drýgða	drýgðu	drýgðu	drýgðu

References

• Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) “drýgja”, in Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)