dowodzić

Polish

Etymology

From do- +‎ wodzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈvɔ.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔd͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: do‧wo‧dzić

Verb

dowodzić impf (perfective dowieść)

1. (transitive) to prove, to evidence [with genitive]

Verb

dowodzić impf

1. (transitive) to command, to lead, to direct with authority [with instrumental]

Conjugation

Conjugation of dowodzić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dowodzić
present tense	1st	dowodzę			dowodzimy
	2nd	dowodzisz			dowodzicie
	3rd	dowodzi			dowodzą
	impersonal	dowodzi się
past tense	1st	dowodziłem, -(e)m dowodził	dowodziłam, -(e)m dowodziła	dowodziłom, -(e)m dowodziło	dowodziliśmy, -(e)śmy dowodzili	dowodziłyśmy, -(e)śmy dowodziły
	2nd	dowodziłeś, -(e)ś dowodził	dowodziłaś, -(e)ś dowodziła	dowodziłoś, -(e)ś dowodziło	dowodziliście, -(e)ście dowodzili	dowodziłyście, -(e)ście dowodziły
	3rd	dowodził	dowodziła	dowodziło	dowodzili	dowodziły
	impersonal	dowodzono
future tense	1st	będę dowodził, będę dowodzić	będę dowodziła, będę dowodzić	będę dowodziło, będę dowodzić	będziemy dowodzili, będziemy dowodzić	będziemy dowodziły, będziemy dowodzić
	2nd	będziesz dowodził, będziesz dowodzić	będziesz dowodziła, będziesz dowodzić	będziesz dowodziło, będziesz dowodzić	będziecie dowodzili, będziecie dowodzić	będziecie dowodziły, będziecie dowodzić
	3rd	będzie dowodził, będzie dowodzić	będzie dowodziła, będzie dowodzić	będzie dowodziło, będzie dowodzić	będą dowodzili, będą dowodzić	będą dowodziły, będą dowodzić
	impersonal	będzie dowodzić się
conditional	1st	dowodziłbym, bym dowodził	dowodziłabym, bym dowodziła	dowodziłobym, bym dowodziło	dowodzilibyśmy, byśmy dowodzili	dowodziłybyśmy, byśmy dowodziły
	2nd	dowodziłbyś, byś dowodził	dowodziłabyś, byś dowodziła	dowodziłobyś, byś dowodziło	dowodzilibyście, byście dowodzili	dowodziłybyście, byście dowodziły
	3rd	dowodziłby, by dowodził	dowodziłaby, by dowodziła	dowodziłoby, by dowodziło	dowodziliby, by dowodzili	dowodziłyby, by dowodziły
	impersonal	dowodzono by
imperative	1st	niech dowodzę			dowódźmy
	2nd	dowódź			dowódźcie
	3rd	niech dowodzi			niech dowodzą
active adjectival participle		dowodzący	dowodząca	dowodzące	dowodzący	dowodzące
passive adjectival participle		dowodzony	dowodzona	dowodzone	dowodzeni	dowodzone
contemporary adverbial participle		dowodząc
verbal noun		dowodzenie

Related terms

adjective

• dowodowy

 

nouns

• dowodzik
• dowód

 

Further reading

• dowodzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dowodzić in Polish dictionaries at PWN