dowodzenie

Polish

Etymology

From dowodzić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔ.vɔˈd͡zɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: do‧wo‧dze‧nie

Noun

dowodzenie n

1. verbal noun of dowodzić
2. reasoning (deduction of inferences or interpretations)

Declension

Declension of dowodzenie

	singular
nominative	dowodzenie
genitive	dowodzenia
dative	dowodzeniu
accusative	dowodzenie
instrumental	dowodzeniem
locative	dowodzeniu
vocative	dowodzenie

Further reading

• dowodzenie in Polish dictionaries at PWN