From Wiktionary, the free dictionary
From do- + wieść.
dowieść pf (imperfective dowodzić)
- (transitive) to prove, to demonstrate [with genitive]
Conjugation of dowieść pf
|
dowieść
|
dowiodę
|
dowiedziemy
|
dowiedziesz
|
dowiedziecie
|
dowiedzie
|
dowiodą
|
dowiedzie się
|
dowiodłem, -(e)m dowiódł
|
dowiodłam, -(e)m dowiodła
|
dowiodłom, -(e)m dowiodło
|
dowiedliśmy, -(e)śmy dowiedli
|
dowiodłyśmy, -(e)śmy dowiodły
|
dowiodłeś, -(e)ś dowiódł
|
dowiodłaś, -(e)ś dowiodła
|
dowiodłoś, -(e)ś dowiodło
|
dowiedliście, -(e)ście dowiedli
|
dowiodłyście, -(e)ście dowiodły
|
dowiódł
|
dowiodła
|
dowiodło
|
dowiedli
|
dowiodły
|
dowiedziono
|
dowiódłbym, bym dowiódł
|
dowiodłabym, bym dowiodła
|
dowiodłobym, bym dowiodło
|
dowiedlibyśmy, byśmy dowiedli
|
dowiodłybyśmy, byśmy dowiodły
|
dowiódłbyś, byś dowiódł
|
dowiodłabyś, byś dowiodła
|
dowiodłobyś, byś dowiodło
|
dowiedlibyście, byście dowiedli
|
dowiodłybyście, byście dowiodły
|
dowiódłby, by dowiódł
|
dowiodłaby, by dowiodła
|
dowiodłoby, by dowiodło
|
dowiedliby, by dowiedli
|
dowiodłyby, by dowiodły
|
dowiedziono by
|
niech dowiodę
|
dowiedźmy
|
dowiedź
|
dowiedźcie
|
niech dowiedzie
|
niech dowiodą
|
dowiedziony
|
dowiedziona
|
dowiedzione
|
dowiedzeni
|
dowiedzione
|
dowiódłszy
|
dowiedzenie
|
- dowieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dowieść in Polish dictionaries at PWN