doszczętny

Polish

Etymology

From do szczętu +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈʂt͡ʂɛnt.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛntnɘ
• Syllabification: do‧szczęt‧ny

Adjective

doszczętny (not comparable, derived adverb doszczętnie)

1. (of destruction or ruin) sweeping (wide, broad, affecting many things)

   Synonyms: całkowity, zupełny

Declension

Declension of doszczętny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	doszczętny		doszczętna	doszczętne	doszczętni	doszczętne
genitive	doszczętnego		doszczętnej	doszczętnego	doszczętnych
dative	doszczętnemu		doszczętnej	doszczętnemu	doszczętnym
accusative	doszczętnego	doszczętny	doszczętną	doszczętne	doszczętnych	doszczętne
instrumental	doszczętnym		doszczętną	doszczętnym	doszczętnymi
locative	doszczętnym		doszczętnej	doszczętnym	doszczętnych

Related terms

adverb

• do szczętu

 

Further reading

• doszczętny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• doszczętny in Polish dictionaries at PWN