dopytać

Old Polish

Etymology

From do- +‎ pytać. First attested in c. 1408. Compare Old Slovak dopýtať.

Pronunciation

IPA^(key): (10^th–15^th CE) /dɔpɨtat͡ɕ/
IPA^(key): (15^th CE) /dɔpɨtat͡ɕ/

Verb

dopytać pf

(reflexive with się, attested in Greater Poland) to make sure, to double check (to check doubts with an additional inquiry)
- 1858 [c. 1408], Wojciech Szurkowski z Ponieca, “Wyroki sądów miejskich czyli ortyle [Urban court rulings i.e. "Ortyls"]”, in Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Historia prawodawstw słowiańskich [History of Slavic lawmaking], volume 6, Poniec, page 83:
  Gdy ten vmarly czlowyek szdrow stal przed gaynym szadem y dopytal szye pyerwey ortelem, mozely szwe zarobyone gymyenye dacz, komu chcze, na to ortel yemu wyrzeczono
  [Gdy ten umarły człowiek zdrow stał przed gajnym sądem i dopytał sie pierwej ortelem, możeli swe zarobione jimienie dać, komu chce? Na to ortel jemu wyrzeczono]

Descendants

Polish: dopytać
Silesian: dopytać

References

B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “dopytać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish dopytać. By surface analysis, do- +‎ pytać.

Compare Kashubian dopëtac, Slovak dopýtať, and Russian допыта́ться (dopytátʹsja).

Pronunciation

IPA^(key): /dɔˈpɘ.tat͡ɕ/

(Middle Polish) IPA^(key): /dɔˈpɨ.tat͡ɕ/

Audio: (file)
Rhymes: -ɘtat͡ɕ
Syllabification: do‧py‧tać

Verb

dopytać pf (imperfective dopytywać)

(transitive or reflexive with się) to inquire, to elicit (to ask carefully about all the details to obtain additional, missing information) [with o (+ accusative) ‘about what’]
(transitive, colloquial) to quiz (to additionally examine orally before a test or exam)
(transitive) to finish asking
(reflexive with się, obsolete) to develop, to contract (to become sick with something, to start having something bad)
(reflexive with się, obsolete) to break into, to crack open [with do (+ genitive) ‘into what’]
Synonym: dobrać się
(reflexive with się, obsolete) to find by asking, to locate, to hunt down

Conjugation

Conjugation of dopytać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dopytać
future tense	1^st	dopytam			dopytamy
	2^nd	dopytasz			dopytacie
	3^rd	dopyta			dopytają
	impersonal	dopyta się
past tense	1^st	dopytałem, -(e)m dopytał	dopytałam, -(e)m dopytała	dopytałom, -(e)m dopytało	dopytaliśmy, -(e)śmy dopytali	dopytałyśmy, -(e)śmy dopytały
	2^nd	dopytałeś, -(e)ś dopytał	dopytałaś, -(e)ś dopytała	dopytałoś, -(e)ś dopytało	dopytaliście, -(e)ście dopytali	dopytałyście, -(e)ście dopytały
	3^rd	dopytał	dopytała	dopytało	dopytali	dopytały
	impersonal	dopytano
conditional	1^st	dopytałbym, bym dopytał	dopytałabym, bym dopytała	dopytałobym, bym dopytało	dopytalibyśmy, byśmy dopytali	dopytałybyśmy, byśmy dopytały
	2^nd	dopytałbyś, byś dopytał	dopytałabyś, byś dopytała	dopytałobyś, byś dopytało	dopytalibyście, byście dopytali	dopytałybyście, byście dopytały
	3^rd	dopytałby, by dopytał	dopytałaby, by dopytała	dopytałoby, by dopytało	dopytaliby, by dopytali	dopytałyby, by dopytały
	impersonal	dopytano by
imperative	1^st	niech dopytam			dopytajmy
	2^nd	dopytaj			dopytajcie
	3^rd	niech dopyta			niech dopytają
passive adjectival participle		dopytany	dopytana	dopytane	dopytani	dopytane
anterior adverbial participle		dopytawszy
verbal noun		dopytanie

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish dopytać. By surface analysis, do- +‎ pytać.

Pronunciation

IPA^(key): /dɔˈpɪ.tat͡ɕ/
Rhymes: -ɪtat͡ɕ
Syllabification: do‧py‧tać

Verb

dopytać pf (imperfective dopytować)

(reflexive with sie) to inquire, to elicit (to ask carefully about all the details to obtain additional, missing information)

Conjugation

Conjugation of dopytać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dopytać
future tense	1^st	dopytōm			dopytōmy
	2^nd	dopytŏsz			dopytŏcie
	3^rd	dopytŏ			dopytajōm
past tense	1^st	dopytołch, dopytołech, dopytoł żech	dopytałach dopytała żech	dopytałoch¹⁾ dopytało żech¹⁾	dopytalimy, dopytalichmy	dopytałymy, dopytałychmy
	2^nd	dopytołś, dopytołeś, dopytoł żeś	dopytałaś dopytała żeś	dopytałoś¹⁾ dopytało żeś¹⁾	dopytaliście, dopytali żeście	dopytałyście, dopytały żeście
	3^rd	dopytoł	dopytała	dopytało	dopytali	dopytały
pluperfect tense²⁾	1^st	bōłch dopytoł, bōłech dopytoł, bōł żech dopytoł	byłach dopytała była żech dopytała	byłoch dopytało¹⁾ było żech dopytało¹⁾	byli my dopytali, bylichmy dopytali	były my dopytały, byłychmy dopytały
	2^nd	bōłś dopytoł, bōłeś dopytoł, bōł żeś dopytoł	byłaś dopytała była żeś dopytała	byłoś dopytało¹⁾ było żeś dopytało¹⁾	byliście dopytali, byli żeście dopytali	byłyście dopytały, były żeście dopytały
	3^rd	bōł dopytoł	była dopytała	było dopytało¹⁾	były my dopytali, byłychmy dopytali	były dopytały
conditional	1^st	bych dopytoł	bych dopytała	byście dopytali	by my dopytały, bychmy dopytały
	2^nd	byś dopytoł	byś dopytała	byście dopytali	byście dopytały
	3^rd	by dopytoł	by dopytała	by dopytało	by dopytali	by dopytały
imperative	1^st	niych dopytōm			dopytejmy
	2^nd	dopytej			dopytejcie
	3^rd	niych dopytŏ			niych dopytajōm
verbal noun		dopytanie
¹⁾ Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. ²⁾ The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

dopytać

Old Polish

Etymology

Pronunciation

Verb

Descendants

References

Polish

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Further reading

Silesian

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Further reading