dopowiadacz

Polish

Etymology

From dopowiadać +‎ -acz. First attested in 1806.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔ.pɔˈvja.dat͡ʂ/
• Rhymes: -adat͡ʂ
• Syllabification: do‧po‧wia‧dacz

Noun

dopowiadacz m pers

1. one who chimes in

Declension

Declension of dopowiadacz

	singular	plural
nominative	dopowiadacz	dopowiadacze
genitive	dopowiadacza	dopowiadaczy
dative	dopowiadaczowi	dopowiadaczom
accusative	dopowiadacza	dopowiadaczy
instrumental	dopowiadaczem	dopowiadaczami
locative	dopowiadaczu	dopowiadaczach
vocative	dopowiadaczu	dopowiadacze

Related terms

adjective

• dopowiedzeniowy

 

nouns

• dopowiedzenie
• dopowiedź
• niedopowiedzenie

 

verbs

• dopowiedzieć pf, dopowiadać impf
• powiedzieć pf, powiadać impf

 

Further reading

• dopowiadacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego