dopiro

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *topьrvo, with a change of t > d under influence of do,[1] and a loss of v due to frequent use.[2] First attested in the 15th century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /dɔpi(ː)rɔ/
  • IPA(key): (15th CE) /dɔpirɔ/

Adverb

[edit]

dopiro

  1. (attested in Greater Poland) then (at that time)
    • 1888 [1407], Romuald Hube, editor, Zbiór rot przysiąg sądowych poznańskich, kościańskich, kaliskich, sieradzkich, piotrkowskich i dobrzyszyckich z końca wieku XIV i pierwszych lat wieku XV[1], Greater Poland, page 121:
      Taco gemu pomoz bog..., iakom ne *wedzal Maczeya ode czthir lath, yedno dopiro v *punczicz
      [Tako jemu pomoż Bog..., jakom nie widział Macieja ode cztyr lat, jedno dopiro w pięcich]
  2. now (at this time)
    Synonym: teraz
    • 1930 [c. 1455], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[2], 27, 13:
      Przecz syø gest Sara smyala a rzekøcz: Dopyoro bødø rodzycz, yusz bødøczi babø (num vere paritura sum anus)?
      [Przecz się jest Sara śmiała a rzekąc: Dopioro będę rodzić, już będęcy babą (num vere paritura sum anus)?]
  3. just, only now
    Synonym: teraz
    • 1930 [c. 1455], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[3], 21, 26:
      Otpowyedzal Abimelech: ... Anym tego drzewa (pro drzewyey) sliszal, nyze dopyro tym razem (ego non audivi praeter hodie)
      [Otpowiedział Abimelech: ... anim tego drzewiej słyszał, niże dopiro tym razem (ego non audivi praeter hodie)]

Descendants

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Boryś, Wiesław (2005) “dopiero”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  2. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “dopiero”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Particle

[edit]

dopiro

  1. (Middle Polish or Near Masovian) Alternative form of dopiero

Further reading

[edit]
  • Zygmunt Wasilewski (1889) “dopiro”, in Jagodne: wieś w powiecie łukowskim, gminie Dąbie: zarys etnograficzny (in Polish), Warsaw: M. Arct, page 240
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “dopiero”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • DOPIERO”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 15.01.2015