doorstrepen

Dutch

Etymology

From door +‎ strepen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdoːrˌstreːpə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: door‧stre‧pen

Verb

doorstrepen

1. (transitive) to strike, to put a line through (so as to delete)

Conjugation

Conjugation of doorstrepen (weak, separable)
infinitive	doorstrepen
past singular	streepte door
past participle	doorgestreept
infinitive	doorstrepen
gerund	doorstrepen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	streep door	streepte door	doorstreep	doorstreepte
2nd person sing. (jij)	streept door, streep door2	streepte door	doorstreept	doorstreepte
2nd person sing. (u)	streept door	streepte door	doorstreept	doorstreepte
2nd person sing. (gij)	streept door	streepte door	doorstreept	doorstreepte
3rd person singular	streept door	streepte door	doorstreept	doorstreepte
plural	strepen door	streepten door	doorstrepen	doorstreepten
subjunctive sing.1	strepe door	streepte door	doorstrepe	doorstreepte
subjunctive plur.1	strepen door	streepten door	doorstrepen	doorstreepten
imperative sing.	streep door
imperative plur.1	streept door
participles	doorstrepend	doorgestreept
1) Archaic. 2) In case of inversion.