doorhelpen

Dutch

Etymology

A compound of door +‎ helpen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdoːrˌɦɛl.pən/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: door‧hel‧pen

Verb

doorhelpen

1. (transitive) to help get through
2. (transitive, figurative) to help through a tough situation
3. (intransitive) to continue helping

Conjugation

Conjugation of doorhelpen (strong class 3+7, separable)
infinitive	doorhelpen
past singular	hielp door
past participle	doorgeholpen
infinitive	doorhelpen
gerund	doorhelpen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	help door	hielp door	doorhelp	doorhielp
2nd person sing. (jij)	helpt door, help door2	hielp door	doorhelpt	doorhielp
2nd person sing. (u)	helpt door	hielp door	doorhelpt	doorhielp
2nd person sing. (gij)	helpt door	hielpt door	doorhelpt	doorhielpt
3rd person singular	helpt door	hielp door	doorhelpt	doorhielp
plural	helpen door	hielpen door	doorhelpen	doorhielpen
subjunctive sing.1	helpe door	hielpe door	doorhelpe	doorhielpe
subjunctive plur.1	helpen door	hielpen door	doorhelpen	doorhielpen
imperative sing.	help door
imperative plur.1	helpt door
participles	doorhelpend	doorgeholpen
1) Archaic. 2) In case of inversion.