dinlenmek

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): /dinlenˈmec/
• Hyphenation: din‧len‧mek

Etymology 1

Cognate with Old Turkic [script needed] (tın), from Proto-Turkic *dï̄n +‎ -lan. Related to Turkish dinç but unrelated to dinlemek.

Turkish tin was revived by the Turkish Language Association (TDK) through Kashgar's Divan-i Lugati't-Türk to replace the Arabic borrowing ruh first time in 1934. Revival includes initial-t, while its Turkish cognates include initial-d.

Verb

dinlenmek (third-person singular simple present dinlenir)

1. to rest

Conjugation

Conjugation of dinlenmek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			dinlenmek
impersonal participle	imperfective		dinlenen
	perfective		dinlenmiş
	prospective		dinlenecek
personal participle	non-prospective		dinlendiğim	dinlendiğin	dinlendiği	dinlendiğimiz	dinlendiğiniz	dinlendikleri
	prospective		dinleneceğim	dinleneceğin	dinleneceği	dinleneceğimiz	dinleneceğiniz	dinlenecekleri
verbal noun			dinlenme
way of doing			dinleniş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	dinlenirim	dinlenirsin	dinlenir	dinleniriz	dinlenirsiniz	dinlenirler
		imperfective	dinleniyorum	dinleniyorsun	dinleniyor	dinleniyoruz	dinleniyorsunuz	dinleniyorlar
	past	perfective	dinlendim	dinlendin	dinlendi	dinlendik	dinlendiniz	dinlendiler
		imperfective	dinleniyordum	dinleniyordun	dinleniyordu	dinleniyorduk	dinleniyordunuz	dinleniyorlardı (or dinleniyordular)
	future		dinleneceğim	dinleneceksin	dinlenecek	dinleneceğiz	dinleneceksiniz	dinlenecekler
	future-in-the-past	definite	dinlenecektim	dinlenecektin	dinlenecekti	dinlenecektik	dinlenecektiniz	dinleneceklerdi
		indefinite	dinlenirdim	dinlenirdin	dinlenirdi	dinlenirdik	dinlenirdiniz	dinlenirlerdi
inferential	perfective		dinlenmişim	dinlenmişsin	dinlenmiş	dinlenmişiz	dinlenmişsiniz	dinlenmişler
	aorist		dinlenirmişim	dinlenirmişsin	dinlenirmiş	dinlenirmişiz	dinlenirmişsiniz	dinlenirlermiş (or dinlenirmişlar)
	imperfective		dinleniyormuşum	dinleniyormuşsun	dinleniyormuş	dinleniyormuşuz	dinleniyormuşsunuz	dinleniyorlarmış
conditional	simple		dinlensem	dinlensen	dinlense	dinlensek	dinlenseniz	dinlenseler
	perfective		dinlenseydim	dinlenseydin	dinlenseydi	dinlenseydik	dinlenseydiniz	dinlenseydiler
optative			dinleneyim	dinlenesin	dinlene	dinlenelim	dinlenesiniz	dinleneler
progressive			dinlenmekteyim	dinlenmektesin	dinlenmekte	dinlenmekteyiz	dinlenmektesiniz	dinlenmekteler
necessitative			dinlenmeliyim	dinlenmelisin	dinlenmeli	dinlenmeliyiz	dinlenmelisiniz	dinlenmeliler
imperative				dinlen	dinlensin		dinlenin	dinlensinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	dinlenir miyim?	dinlenir misin?	dinlenir mi?	dinlenir miyiz?	dinlenir misiniz?	dinlenirler mi?
		imperfective	dinleniyor muyum?	dinleniyor musun?	dinleniyor mu?	dinleniyor muyuz?	dinleniyor musunuz?	dinleniyorlar mı?
	past	perfective	dinlendim mi?	dinlendin mi?	dinlendi mi?	dinlendik mi?	dinlendiniz mi?	dinlendiler mi?
		imperfective	dinleniyor muydum?	dinleniyor muydun?	dinleniyor muydu?	dinleniyor muyduk?	dinleniyor muydunuz?	dinleniyorlar mıydı?
	future		dinlenecek miyim?	dinlenecek misin?	dinlenecek mi?	dinlenecek miyiz?	dinlenecek misiniz?	dinlenecekler mi?
inferential	perfective		dinlenmiş miyim?	dinlenmiş misin?	dinlenmiş mi?	dinlenmiş miyiz?	dinlenmiş misiniz?	dinlenmişler mi?
	aorist		dinlenir miymişim?	dinlenir miymişsin?	dinlenir miymiş?	dinlenir miymişiz?	dinlenir miymişsiniz?	dinlenirler miymiş?
	imperfective		dinleniyor muymuşum?	dinleniyor muymuşsun?	dinleniyor muymuş?	dinleniyor muymuşuz?	dinleniyor muymuşsunuz?	dinleniyorlar mıymış?
conditional	simple		dinlensem mi?	dinlensen mi?	dinlense mi?	dinlensek mi?	dinlenseniz mi?	dinlenseler mi?
	perfective		dinlense miydim?	dinlense miydin?	dinlense miydi?	dinlense miydik?	dinlense miydiniz?	dinlenseler miydi?
progressive			dinlenmekte miyim?	dinlenmekte misin?	dinlenmekte mi?	dinlenmekte miyiz?	dinlenmekte misiniz?	dinlenmekteler mi?
necessitative			dinlenmeli miyim?	dinlenmeli misin?	dinlenmeli mi?	dinlenmeli miyiz?	dinlenmeli misiniz?	dinlenmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			dinlenmemek
impersonal participle	imperfective		dinlenmeyen
	perfective		dinlenmemiş
	prospective		dinlenmeyecek
personal participle	non-prospective		dinlenmediğim	dinlenmediğin	dinlenmediği	dinlenmediğimiz	dinlenmediğiniz	dinlenmedikleri
	prospective		dinlenmeyeceğim	dinlenmeyeceğin	dinlenmeyeceği	dinlenmeyeceğimiz	dinlenmeyeceğiniz	dinlenmeyecekleri
verbal noun			dinlenmeme
way of doing			dinlenmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	dinlenmem	dinlenmezsin	dinlenmez	dinlenmeyiz	dinlenmezsiniz	dinlenmezler
		imperfective	dinlenmiyorum	dinlenmiyorsun	dinlenmiyor	dinlenmiyoruz	dinlenmiyorsunuz	dinlenmiyorlar
	past	perfective	dinlenmedim	dinlenmedin	dinlenmedi	dinlenmedik	dinlenmediniz	dinlenmediler
		imperfective	dinlenmiyordum	dinlenmiyordun	dinlenmiyordu	dinlenmiyorduk	dinlenmiyordunuz	dinlenmiyorlardı
	future		dinlenmeyeceğim	dinlenmeyeceksin	dinlenmeyecek	dinlenmeyeceğiz	dinlenmeyeceksiniz	dinlenmeyecekler
inferential	perfective		dinlenmemişim	dinlenmemişsin	dinlenmemiş	dinlenmemişiz	dinlenmemişsiniz	dinlenmemişler
	aorist		dinlenmezmişim	dinlenmezmişsin	dinlenmezmiş	dinlenmezmişiz	dinlenmezmişsiniz	dinlenmezlermiş
	imperfective		dinlenmiyormuşum	dinlenmiyormuşsun	dinlenmiyormuş	dinlenmiyormuşuz	dinlenmiyormuşsunuz	dinlenmiyorlarmış
conditional	simple		dinlenmesem	dinlenmesen	dinlenmese	dinlenmesek	dinlenmeseniz	dinlenmeseler
	perfective		dinlenmeseydim	dinlenmeseydin	dinlenmeseydi	dinlenmeseydik	dinlenmeseydiniz	dinlenmeseydiler
optative			dinlenmeyeyim	dinlenmeyesin	dinlenmeye	dinlenmeyelim	dinlenmeyesiniz	dinlenmeyeler
progressive			dinlenmemekteyim	dinlenmemektesin	dinlenmemekte	dinlenmemekteyiz	dinlenmemektesiniz	dinlenmemekteler
necessitative			dinlenmemeliyim	dinlenmemelisin	dinlenmemeli	dinlenmemeliyiz	dinlenmemelisiniz	dinlenmemeliler
imperative				dinlenme	dinlenmesin		dinlenmeyin	dinlenmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	dinlenmez miyim?	dinlenmez misin?	dinlenmez mi?	dinlenmez miyiz?	dinlenmez misiniz?	dinlenmezler mi?
		imperfective	dinlenmiyor muyum?	dinlenmiyor musun?	dinlenmiyor mu?	dinlenmiyor muyuz?	dinlenmiyor musunuz?	dinlenmiyorlar mı?
	past	perfective	dinlenmedim mi?	dinlenmedin mi?	dinlenmedi mi?	dinlenmedik mi?	dinlenmediniz mi?	dinlenmediler mi?
		imperfective	dinlenmiyor muydum?	dinlenmiyor muydun?	dinlenmiyor muydu?	dinlenmiyor muyduk?	dinlenmiyor muydunuz?	dinlenmiyorlar mıydı?
	future		dinlenmeyecek miyim?	dinlenmeyecek misin?	dinlenmeyecek mi?	dinlenmeyecek miyiz?	dinlenmeyecek misiniz?	dinlenmeyecekler mi?
inferential	perfective		dinlenmemiş miyim?	dinlenmemiş misin?	dinlenmemiş mi?	dinlenmemiş miyiz?	dinlenmemiş misiniz?	dinlenmemişler mi?
	aorist		dinlenmez miymişim?	dinlenmez miymişsin?	dinlenmez miymiş?	dinlenmez miymişiz?	dinlenmez miymişsiniz?	dinlenmezler miymiş?
	imperfective		dinlenmiyor muymuşum?	dinlenmiyor muymuşsun?	dinlenmiyor muymuş?	dinlenmiyor muymuşuz?	dinlenmiyor muymuşsunuz?	dinlenmiyorlar mıymış?
conditional	simple		dinlenmesem mi?	dinlenmesen mi?	dinlenmese mi?	dinlenmesek mi?	dinlenmeseniz mi?	dinlenmeseler mi?
	perfective		dinlenmese miydim?	dinlenmese miydin?	dinlenmese miydi?	dinlenmese miydik?	dinlenmese miydiniz?	dinlenmeseler miydi?
progressive			dinlenmemekte miyim?	dinlenmemekte misin?	dinlenmemekte mi?	dinlenmemekte miyiz?	dinlenmemekte misiniz?	dinlenmemekteler mi?
necessitative			dinlenmemeli miyim?	dinlenmemeli misin?	dinlenmemeli mi?	dinlenmemeli miyiz?	dinlenmemeli misiniz?	dinlenmemeliler mi?

References

• Nişanyan, Sevan (2002–) “dinlen-”, in Nişanyan Sözlük
• Nişanyan, Sevan (2002–) “tin”, in Nişanyan Sözlük

Etymology 2

Passive of dinlemek.

Verb

dinlenmek (third-person singular simple present dinlenir)

1. To be heard