despotyczny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of French despotique +‎ -ny, from Ancient Greek δεσποτικός (despotikós).

Pronunciation

• IPA^(key): /dɛs.pɔˈtɘt͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
• Syllabification: des‧po‧tycz‧ny

Adjective

despotyczny (comparative despotyczniejszy, superlative najdespotyczniejszy, derived adverb despotycznie)

1. (relational) despotic, despot's (of or pertaining to a despot)
2. despotic (acting or ruling as a despot)

   Synonym: apodyktyczny

Declension

Declension of despotyczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	despotyczny		despotyczna	despotyczne	despotyczni	despotyczne
genitive	despotycznego		despotycznej	despotycznego	despotycznych
dative	despotycznemu		despotycznej	despotycznemu	despotycznym
accusative	despotycznego	despotyczny	despotyczną	despotyczne	despotycznych	despotyczne
instrumental	despotycznym		despotyczną	despotycznym	despotycznymi
locative	despotycznym		despotycznej	despotycznym	despotycznych

Derived terms

noun

• despotyczność

 

Related terms

nouns

• despota
• despotka
• despotyzm

 

Further reading

• despotyczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• despotyczny in Polish dictionaries at PWN