Jump to content

demoraliseren

From Wiktionary, the free dictionary

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from French démoraliser. Equivalent to de- +‎ moraliseren.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˌdeː.moː.raː.liˈzeː.rə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: de‧mo‧ra‧li‧se‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

[edit]

demoraliseren

  1. (transitive) to demoralize

Conjugation

[edit]
Conjugation of demoraliseren (weak)
infinitive demoraliseren
past singular demoraliseerde
past participle gedemoraliseerd
infinitive demoraliseren
gerund demoraliseren n
present tense past tense
1st person singular demoraliseer demoraliseerde
2nd person sing. (jij) demoraliseert, demoraliseer2 demoraliseerde
2nd person sing. (u) demoraliseert demoraliseerde
2nd person sing. (gij) demoraliseert demoraliseerde
3rd person singular demoraliseert demoraliseerde
plural demoraliseren demoraliseerden
subjunctive sing.1 demoralisere demoraliseerde
subjunctive plur.1 demoraliseren demoraliseerden
imperative sing. demoraliseer
imperative plur.1 demoraliseert
participles demoraliserend gedemoraliseerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

[edit]