dekiel

Polish

Etymology

Borrowed from German Deckel.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈdɛ.kjɛl/

• (Greater Poland):
  • (Chełmno-Dobrzyń) IPA^(key): /ˈdɛ.kjɛl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛkjɛl
• Syllabification: de‧kiel

Noun

dekiel m inan

1. student headwear made from embroidered cloth, worn in Poland and Germany during the interbellum period, nowadays used in student fraternities
2. (informal) cap, cover, panel

   Synonym: pokrywa

3. (informal) hubcap

   Synonym: kołpak

4. (colloquial) noggin, head

   Synonyms: łeb, czerep, bania

5. (colloquial, derogatory) idiot

   Synonyms: see Thesaurus:głupiec

6. (Chełmno-Dobrzyń) lid of a chest or box

   Synonym: wieko

7. (Chełmno-Dobrzyń) cover, binding (front and back of a book or magazine)

   Synonym: okładka

Declension

Declension of dekiel

	singular	plural
nominative	dekiel	dekle
genitive	dekla	dekli
dative	deklowi	deklom
accusative	dekiel	dekle
instrumental	deklem	deklami
locative	deklu	deklach
vocative	deklu	dekle

Further reading

• dekiel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dekiel in Polish dictionaries at PWN
• Antoni Krasnowolski (1879) “dekiel”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 301