Jump to content

deklami

From Wiktionary, the free dictionary

Esperanto

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /dekˈlami/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: dek‧la‧mi

Verb

[edit]

deklami (present deklamas, past deklamis, future deklamos, conditional deklamus, volitive deklamu)

  1. to recite

Conjugation

[edit]
Conjugation of deklami
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense deklamas deklamis deklamos
active participle deklamanta deklamantaj deklaminta deklamintaj deklamonta deklamontaj
acc. deklamantan deklamantajn deklamintan deklamintajn deklamontan deklamontajn
passive participle deklamata deklamataj deklamita deklamitaj deklamota deklamotaj
acc. deklamatan deklamatajn deklamitan deklamitajn deklamotan deklamotajn
nominal active participle deklamanto deklamantoj deklaminto deklamintoj deklamonto deklamontoj
acc. deklamanton deklamantojn deklaminton deklamintojn deklamonton deklamontojn
nominal passive participle deklamato deklamatoj deklamito deklamitoj deklamoto deklamotoj
acc. deklamaton deklamatojn deklamiton deklamitojn deklamoton deklamotojn
adverbial active participle deklamante deklaminte deklamonte
adverbial passive participle deklamate deklamite deklamote
infinitive deklami imperative deklamu conditional deklamus