dæma

Icelandic

Etymology

From Old Norse dǿma, from Proto-Germanic *dōmijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtaiːma/

  Rhymes: -aiːma

Verb

dæma (weak verb, third-person singular past indicative dæmdi, supine dæmt)

1. to judge
2. to sentence, condemn

Conjugation

dæma — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að dæma
supine (sagnbót)		dæmt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		dæmandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég dæmi	við dæmum	present (nútíð)	ég dæmi	við dæmum
	þú dæmir	þið dæmið		þú dæmir	þið dæmið
	hann, hún, það dæmir	þeir, þær, þau dæma		hann, hún, það dæmi	þeir, þær, þau dæmi
past (þátíð)	ég dæmdi	við dæmdum	past (þátíð)	ég dæmdi	við dæmdum
	þú dæmdir	þið dæmduð		þú dæmdir	þið dæmduð
	hann, hún, það dæmdi	þeir, þær, þau dæmdu		hann, hún, það dæmdi	þeir, þær, þau dæmdu
imperative (boðháttur)	dæm (þú)	dæmið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	dæmdu	dæmiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

dæmast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að dæmast
supine (sagnbót)		dæmst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		dæmandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég dæmist	við dæmumst	present (nútíð)	ég dæmist	við dæmumst
	þú dæmist	þið dæmist		þú dæmist	þið dæmist
	hann, hún, það dæmist	þeir, þær, þau dæmast		hann, hún, það dæmist	þeir, þær, þau dæmist
past (þátíð)	ég dæmdist	við dæmdumst	past (þátíð)	ég dæmdist	við dæmdumst
	þú dæmdist	þið dæmdust		þú dæmdist	þið dæmdust
	hann, hún, það dæmdist	þeir, þær, þau dæmdust		hann, hún, það dæmdist	þeir, þær, þau dæmdust
imperative (boðháttur)	dæmst (þú)	dæmist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	dæmstu	dæmisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

dæmdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	dæmdur	dæmd	dæmt		dæmdir	dæmdar	dæmd
accusative (þolfall)	dæmdan	dæmda	dæmt		dæmda	dæmdar	dæmd
dative (þágufall)	dæmdum	dæmdri	dæmdu		dæmdum	dæmdum	dæmdum
genitive (eignarfall)	dæmds	dæmdrar	dæmds		dæmdra	dæmdra	dæmdra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	dæmdi	dæmda	dæmda		dæmdu	dæmdu	dæmdu
accusative (þolfall)	dæmda	dæmdu	dæmda		dæmdu	dæmdu	dæmdu
dative (þágufall)	dæmda	dæmdu	dæmda		dæmdu	dæmdu	dæmdu
genitive (eignarfall)	dæmda	dæmdu	dæmda		dæmdu	dæmdu	dæmdu

Noun

dæma

1. indefinite genitive plural of dæmi

References

• Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)