cudaczny

Polish

Etymology

From cudak +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡suˈdat͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ʂnɘ
• Syllabification: cu‧dacz‧ny

Adjective

cudaczny (comparative cudaczniejszy, superlative najcudaczniejszy, derived adverb cudacznie)

1. eccentric, bizarre, freakish, outlandish

Declension

Declension of cudaczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	cudaczny		cudaczna	cudaczne	cudaczni	cudaczne
genitive	cudacznego		cudacznej	cudacznego	cudacznych
dative	cudacznemu		cudacznej	cudacznemu	cudacznym
accusative	cudacznego	cudaczny	cudaczną	cudaczne	cudacznych	cudaczne
instrumental	cudacznym		cudaczną	cudacznym	cudacznymi
locative	cudacznym		cudacznej	cudacznym	cudacznych

Related terms

• cud
• cudny
• cudo
• cudowny

 

Further reading

• cudaczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• cudaczny in Polish dictionaries at PWN