cráigh

Irish

Alternative forms

crádh, cráidh (superseded)

Etymology

From Middle Irish cráidid, from Old Irish *cráidid (whence do·accrádi (“to provoke, exasperate”)). A denominative verb derived from its verbal noun (Modern Irish crá). Cognate with Scottish Gaelic cràidh.

Pronunciation

(Munster) IPA^(key): /kɾˠaːɟ/
(Ulster) IPA^(key): /kɾˠaːj/^[1]

Verb

cráigh (present analytic cránn, future analytic cráfaidh, verbal noun crá, past participle cráite)

(transitive) agonize, torment, annoy; trouble, distress, grieve
Synonyms: céas, ciap

Ná bí do mo chrá. ― Don’t annoy me.

an bhean a chráigh mo chroí ― the woman who has troubled my heart; the woman who broke my heart

Conjugation

conjugation of cráigh (first conjugation – C)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	cráim	cránn tú; cráir^†	cránn sé, sí	cráimid	cránn sibh	cránn siad; cráid^†	a chránn; a chrás / a gcránn*	cráitear
	past	chráigh mé; chrás	chráigh tú; chráis	chráigh sé, sí	chrámar; chráigh muid	chráigh sibh; chrábhair	chráigh siad; chrádar	a chráigh / ar chráigh*	crádh
	past habitual	chráinn / gcráinn‡‡	chráiteá / gcráiteá‡‡	chrádh sé, sí / gcrádh sé, sí‡‡	chráimis; chrádh muid / gcráimis‡‡; gcrádh muid‡‡	chrádh sibh / gcrádh sibh‡‡	chráidís; chrádh siad / gcráidís‡‡; gcrádh siad‡‡	a chrádh / a gcrádh*	chráití / gcráití‡‡
future		cráfaidh mé; cráfad	cráfaidh tú; cráfair^†	cráfaidh sé, sí	cráfaimid; cráfaidh muid	cráfaidh sibh	cráfaidh siad; cráfaid^†	a chráfaidh; a chráfas / a gcráfaidh*	cráfar
conditional		chráfainn / gcráfainn‡‡	chráfá / gcráfá‡‡	chráfadh sé, sí / gcráfadh sé, sí‡‡	chráfaimis; chráfadh muid / gcráfaimis‡‡; gcráfadh muid‡‡	chráfadh sibh / gcráfadh sibh‡‡	chráfaidís; chráfadh siad / gcráfaidís‡‡; gcráfadh siad‡‡	a chráfadh / a gcráfadh*	chráfaí / gcráfaí‡‡
subjunctive	present	go gcrá mé; go gcrád^†	go gcrá tú; go gcráir^†	go gcrá sé, sí	go gcráimid; go gcrá muid	go gcrá sibh	go gcrá siad; go gcráid^†	—	go gcráitear
subjunctive	past	dá gcráinn	dá gcráiteá	dá gcrádh sé, sí	dá gcráimis; dá gcrádh muid	dá gcrádh sibh	dá gcráidís; dá gcrádh siad	—	dá gcráití
imperative		cráim	cráigh	crádh sé, sí	cráimis	cráigí; cráidh^†	cráidís	—	cráitear
verbal noun		crá
past participle		cráite

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Mutated forms of *cráigh*
radical	lenition	eclipsis
cráigh	chráigh	gcráigh

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

^ Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, § 145, page 57