From Wiktionary, the free dictionary
From Old Irish césaid, from Proto-Celtic *kʷenssāti, from Proto-Indo-European *kʷendʰ- (“to suffer”).
céas (present analytic céasann, future analytic céasfaidh, verbal noun céasadh, past participle céasta)
- to crucify
- to torment (cause severe suffering)
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
céasaim
|
céasann tú; céasair†
|
céasann sé, sí
|
céasaimid
|
céasann sibh
|
céasann siad; céasaid†
|
a chéasann; a chéasas / a gcéasann*
|
céastar
|
past
|
chéas mé; chéasas
|
chéas tú; chéasais
|
chéas sé, sí
|
chéasamar; chéas muid
|
chéas sibh; chéasabhair
|
chéas siad; chéasadar
|
a chéas / ar chéas*
|
céasadh
|
past habitual
|
chéasainn / gcéasainn‡‡
|
chéastá / gcéastᇇ
|
chéasadh sé, sí / gcéasadh sé, s퇇
|
chéasaimis; chéasadh muid / gcéasaimis‡‡; gcéasadh muid‡‡
|
chéasadh sibh / gcéasadh sibh‡‡
|
chéasaidís; chéasadh siad / gcéasaidís‡‡; gcéasadh siad‡‡
|
a chéasadh / a gcéasadh*
|
chéastaí / gcéasta퇇
|
future
|
céasfaidh mé; céasfad
|
céasfaidh tú; céasfair†
|
céasfaidh sé, sí
|
céasfaimid; céasfaidh muid
|
céasfaidh sibh
|
céasfaidh siad; céasfaid†
|
a chéasfaidh; a chéasfas / a gcéasfaidh*
|
céasfar
|
conditional
|
chéasfainn / gcéasfainn‡‡
|
chéasfá / gcéasfᇇ
|
chéasfadh sé, sí / gcéasfadh sé, s퇇
|
chéasfaimis; chéasfadh muid / gcéasfaimis‡‡; gcéasfadh muid‡‡
|
chéasfadh sibh / gcéasfadh sibh‡‡
|
chéasfaidís; chéasfadh siad / gcéasfaidís‡‡; gcéasfadh siad‡‡
|
a chéasfadh / a gcéasfadh*
|
chéasfaí / gcéasfa퇇
|
subjunctive
|
present
|
go gcéasa mé; go gcéasad†
|
go gcéasa tú; go gcéasair†
|
go gcéasa sé, sí
|
go gcéasaimid; go gcéasa muid
|
go gcéasa sibh
|
go gcéasa siad; go gcéasaid†
|
—
|
go gcéastar
|
past
|
dá gcéasainn
|
dá gcéastá
|
dá gcéasadh sé, sí
|
dá gcéasaimis; dá gcéasadh muid
|
dá gcéasadh sibh
|
dá gcéasaidís; dá gcéasadh siad
|
—
|
dá gcéastaí
|
imperative
|
céasaim
|
céas
|
céasadh sé, sí
|
céasaimis
|
céasaigí; céasaidh†
|
céasaidís
|
—
|
céastar
|
verbal noun
|
céasadh
|
past participle
|
céasta
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
- “céas”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “césaid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- Dinneen, Patrick S. (1904) “céasaim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 130
- Ó Dónaill, Niall (1977) “céas”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN