From Wiktionary, the free dictionary
From con- + sacrō ( “ to make sacred", consecrate ” ) , from sacer ( “ sacred", "holy ” ) .
cōnsecrō (present infinitive cōnsecrāre , perfect active cōnsecrāvī , supine cōnsecrātum ) ; first conjugation
To consecrate or dedicate
Synonyms: dicō , addīcō , sacrō , dēdicō , sanciō , voveō
Antonym: exaugurō
To hallow or sanctify
To deify
indicative
singular
plural
first
second
third
first
second
third
active
present
cōnsecrō
cōnsecrās
cōnsecrat
cōnsecrāmus
cōnsecrātis
cōnsecrant
imperfect
cōnsecrābam
cōnsecrābās
cōnsecrābat
cōnsecrābāmus
cōnsecrābātis
cōnsecrābant
future
cōnsecrābō
cōnsecrābis
cōnsecrābit
cōnsecrābimus
cōnsecrābitis
cōnsecrābunt
perfect
cōnsecrāvī
cōnsecrāvistī , cōnsecrāstī 1
cōnsecrāvit , cōnsecrāt 1
cōnsecrāvimus , cōnsecrāmus 1
cōnsecrāvistis , cōnsecrāstis 1
cōnsecrāvēre , cōnsecrāvērunt , cōnsecrārunt 1
pluperfect
cōnsecrāveram , cōnsecrāram 1
cōnsecrāverās , cōnsecrārās 1
cōnsecrāverat , cōnsecrārat 1
cōnsecrāverāmus , cōnsecrārāmus 1
cōnsecrāverātis , cōnsecrārātis 1
cōnsecrāverant , cōnsecrārant 1
future perfect
cōnsecrāverō , cōnsecrārō 1
cōnsecrāveris , cōnsecrāris 1
cōnsecrāverit , cōnsecrārit 1
cōnsecrāverimus , cōnsecrārimus 1
cōnsecrāveritis , cōnsecrāritis 1
cōnsecrāverint , cōnsecrārint 1
passive
present
cōnsecror
cōnsecrāre , cōnsecrāris
cōnsecrātur
cōnsecrāmur
cōnsecrāminī
cōnsecrantur
imperfect
cōnsecrābar
cōnsecrābāre , cōnsecrābāris
cōnsecrābātur
cōnsecrābāmur
cōnsecrābāminī
cōnsecrābantur
future
cōnsecrābor
cōnsecrābere , cōnsecrāberis
cōnsecrābitur
cōnsecrābimur
cōnsecrābiminī
cōnsecrābuntur
perfect
cōnsecrātus + present active indicative of sum
pluperfect
cōnsecrātus + imperfect active indicative of sum
future perfect
cōnsecrātus + future active indicative of sum
subjunctive
singular
plural
first
second
third
first
second
third
active
present
cōnsecrem
cōnsecrēs
cōnsecret
cōnsecrēmus
cōnsecrētis
cōnsecrent
imperfect
cōnsecrārem
cōnsecrārēs
cōnsecrāret
cōnsecrārēmus
cōnsecrārētis
cōnsecrārent
perfect
cōnsecrāverim , cōnsecrārim 1
cōnsecrāverīs , cōnsecrārīs 1
cōnsecrāverit , cōnsecrārit 1
cōnsecrāverīmus , cōnsecrārīmus 1
cōnsecrāverītis , cōnsecrārītis 1
cōnsecrāverint , cōnsecrārint 1
pluperfect
cōnsecrāvissem , cōnsecrāssem 1
cōnsecrāvissēs , cōnsecrāssēs 1
cōnsecrāvisset , cōnsecrāsset 1
cōnsecrāvissēmus , cōnsecrāssēmus 1
cōnsecrāvissētis , cōnsecrāssētis 1
cōnsecrāvissent , cōnsecrāssent 1
passive
present
cōnsecrer
cōnsecrēre , cōnsecrēris
cōnsecrētur
cōnsecrēmur
cōnsecrēminī
cōnsecrentur
imperfect
cōnsecrārer
cōnsecrārēre , cōnsecrārēris
cōnsecrārētur
cōnsecrārēmur
cōnsecrārēminī
cōnsecrārentur
perfect
cōnsecrātus + present active subjunctive of sum
pluperfect
cōnsecrātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative
singular
plural
first
second
third
first
second
third
active
present
—
cōnsecrā
—
—
cōnsecrāte
—
future
—
cōnsecrātō
cōnsecrātō
—
cōnsecrātōte
cōnsecrantō
passive
present
—
cōnsecrāre
—
—
cōnsecrāminī
—
future
—
cōnsecrātor
cōnsecrātor
—
—
cōnsecrantor
cōnsecrāre
cōnsecrārī
cōnsecrāns
—
cōnsecrātūrum esse
cōnsecrātum īrī
cōnsecrātūrus
cōnsecrandus
cōnsecrāvisse , cōnsecrāsse 1
cōnsecrātum esse
—
cōnsecrātus
—
cōnsecrātum fore
—
—
cōnsecrātūrum fuisse
—
—
—
cōnsecrandī
cōnsecrandō
cōnsecrandum
cōnsecrandō
cōnsecrātum
cōnsecrātū
1 At least one rare poetic syncopated perfect form is attested.
“consecro ”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879 ) A Latin Dictionary , Oxford: Clarendon Press
“consecro ”, in Charlton T. Lewis (1891 ) An Elementary Latin Dictionary , New York: Harper & Brothers
consecro in Gaffiot, Félix (1934 ) Dictionnaire illustré latin-français , Hachette.
consecro in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 [1] , pre-publication website, 2005-2016