cofnąć

Polish

From cofać +‎ -nąć.

cofnąć pf (imperfective cofać)

(transitive) to withdraw (to pull back)
(transitive, computing) to undo
(transitive, intransitive) to back up (to move a vehicle backwards)
(intransitive, of a vehicle) to back up (to move backwards)
(reflexive with się) to back off, to fall back, to recede (to move back)
(reflexive with się) to go back (in time) [with do (+ genitive)]
(reflexive with się) to back down, to shy away [with przed (+ instrumental) ‘from something’]

Conjugation of cofnąć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		cofnąć
future tense	1^st	cofnę			cofniemy
	2^nd	cofniesz			cofniecie
	3^rd	cofnie			cofną
	impersonal	cofnie się
past tense	1^st	cofnąłem, -(e)m cofnął	cofnęłam, -(e)m cofnęła	cofnęłom, -(e)m cofnęło	cofnęliśmy, -(e)śmy cofnęli	cofnęłyśmy, -(e)śmy cofnęły
	2^nd	cofnąłeś, -(e)ś cofnął	cofnęłaś, -(e)ś cofnęła	cofnęłoś, -(e)ś cofnęło	cofnęliście, -(e)ście cofnęli	cofnęłyście, -(e)ście cofnęły
	3^rd	cofnął	cofnęła	cofnęło	cofnęli	cofnęły
	impersonal	cofnięto
conditional	1^st	cofnąłbym, bym cofnął	cofnęłabym, bym cofnęła	cofnęłobym, bym cofnęło	cofnęlibyśmy, byśmy cofnęli	cofnęłybyśmy, byśmy cofnęły
	2^nd	cofnąłbyś, byś cofnął	cofnęłabyś, byś cofnęła	cofnęłobyś, byś cofnęło	cofnęlibyście, byście cofnęli	cofnęłybyście, byście cofnęły
	3^rd	cofnąłby, by cofnął	cofnęłaby, by cofnęła	cofnęłoby, by cofnęło	cofnęliby, by cofnęli	cofnęłyby, by cofnęły
	impersonal	cofnięto by
imperative	1^st	niech cofnę			cofnijmy
	2^nd	cofnij			cofnijcie
	3^rd	niech cofnie			niech cofną
passive adjectival participle		cofnięty	cofnięta	cofnięte	cofnięci	cofnięte
anterior adverbial participle		cofnąwszy
verbal noun		cofnięcie

adjectives

nouns

verbs