zacofanie

Polish

Etymology

From zacofać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /za.t͡sɔˈfa.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: za‧co‧fa‧nie

Noun

zacofanie n

1. verbal noun of zacofać
2. backwardness (state of being backward)

   Synonyms: niedorozwój, średniowiecze, upośledzenie, zaniedbanie, zapóźnienie

3. backwardness (resistance to change)

   Synonyms: ciemniactwo, ciemnota, obskurantyzm, średniowiecze, wstecznictwo, wsteczność

Declension

Declension of zacofanie

	singular
nominative	zacofanie
genitive	zacofania
dative	zacofaniu
accusative	zacofanie
instrumental	zacofaniem
locative	zacofaniu
vocative	zacofanie

Related terms

adjective

• zacofany

 

noun

• zacofaniec

 

verbs

• zacofać pf
• zacofnąć pf

 

Further reading

• zacofanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zacofanie in Polish dictionaries at PWN