chęć

See also: chec, chèc, chëc, and Chęć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *xǫtь, *xutь. Doublet of chuć (“lust”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈxɛɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲt͡ɕ
• Syllabification: chęć
• Homophone: Chęć

Noun

chęć f (diminutive chętka)

1. wish, desire
2. willingness

Declension

Declension of chęć

	singular	plural
nominative	chęć	chęci
genitive	chęci	chęci
dative	chęci	chęciom
accusative	chęć	chęci
instrumental	chęcią	chęciami
locative	chęci	chęciach
vocative	chęci	chęci

Derived terms

adjectives

• chciwy
• chętny

adverb

• chętnie

nouns

• zachcianka
• zachęta

verbs

• chcieć
• zachęcać
• zachęcić
• zechcieć

Further reading

• chęć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• chęć in Polish dictionaries at PWN
• Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “chęć”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN