ceartaigh

Irish

Etymology

From ceart (“correct, right”) +‎ -igh. Compare Manx kiartee.

Verb

ceartaigh (present analytic ceartaíonn, future analytic ceartóidh, verbal noun ceartú, past participle ceartaithe) (transitive, intransitive)

correct; rectify, amend; chastise, reprove; adjust
Synonyms: (correct) beachtaigh, (reprove) spreag
compose, arrange
Synonym: cóirigh
expound
mend

Conjugation

conjugation of ceartaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	ceartaím	ceartaíonn tú; ceartaír^†	ceartaíonn sé, sí	ceartaímid; ceartaíonn muid	ceartaíonn sibh	ceartaíonn siad; ceartaíd^†	a cheartaíonn; a cheartaíos / a gceartaíonn*	ceartaítear
	past	cheartaigh mé; cheartaíos	cheartaigh tú; cheartaís	cheartaigh sé, sí	cheartaíomar; cheartaigh muid	cheartaigh sibh; cheartaíobhair	cheartaigh siad; cheartaíodar	a cheartaigh / ar cheartaigh*	ceartaíodh
	past habitual	cheartaínn / gceartaínn‡‡	cheartaíteá / gceartaíteá‡‡	cheartaíodh sé, sí / gceartaíodh sé, sí‡‡	cheartaímis; cheartaíodh muid / gceartaímis‡‡; gceartaíodh muid‡‡	cheartaíodh sibh / gceartaíodh sibh‡‡	cheartaídís; cheartaíodh siad / gceartaídís‡‡; gceartaíodh siad‡‡	a cheartaíodh / a gceartaíodh*	cheartaítí / gceartaítí‡‡
future		ceartóidh mé; ceartód; ceartóchaidh mé^†	ceartóidh tú; ceartóir^†; ceartóchaidh tú^†	ceartóidh sé, sí; ceartóchaidh sé, sí^†	ceartóimid; ceartóidh muid; ceartóchaimid^†; ceartóchaidh muid^†	ceartóidh sibh; ceartóchaidh sibh^†	ceartóidh siad; ceartóid^†; ceartóchaidh siad^†	a cheartóidh; a cheartós; a cheartóchaidh^†; a cheartóchas^† / a gceartóidh; a gceartóchaidh^†	ceartófar; ceartóchar^†
conditional		cheartóinn; cheartóchainn^† / gceartóinn‡‡; gceartóchainn^†‡‡	cheartófá; cheartóchthá^† / gceartófá‡‡; gceartóchthá^†‡‡	cheartódh sé, sí; cheartóchadh sé, sí^† / gceartódh sé, sí‡‡; gceartóchadh sé, sí^†‡‡	cheartóimis; cheartódh muid; cheartóchaimis^†; cheartóchadh muid^† / gceartóimis‡‡; gceartódh muid‡‡; gceartóchaimis^†‡‡; gceartóchadh muid^†‡‡	cheartódh sibh; cheartóchadh sibh^† / gceartódh sibh‡‡; gceartóchadh sibh^†‡‡	cheartóidís; cheartódh siad; cheartóchadh siad^† / gceartóidís‡‡; gceartódh siad‡‡; gceartóchadh siad^†‡‡	a cheartódh; a cheartóchadh^† / a gceartódh; a gceartóchadh^†	cheartófaí; cheartóchthaí^† / gceartófaí‡‡; gceartóchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go gceartaí mé; go gceartaíod^†	go gceartaí tú; go gceartaír^†	go gceartaí sé, sí	go gceartaímid; go gceartaí muid	go gceartaí sibh	go gceartaí siad; go gceartaíd^†	—	go gceartaítear
subjunctive	past	dá gceartaínn	dá gceartaíteá	dá gceartaíodh sé, sí	dá gceartaímis; dá gceartaíodh muid	dá gceartaíodh sibh	dá gceartaídís; dá gceartaíodh siad	—	dá gceartaítí
imperative		ceartaím	ceartaigh	ceartaíodh sé, sí	ceartaímis	ceartaígí; ceartaídh^†	ceartaídís	—	ceartaítear
verbal noun		ceartú
past participle		ceartaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

fabhtcheartaigh (“troubleshoot”)

Mutation

Mutated forms of *ceartaigh*
radical	lenition	eclipsis
ceartaigh	cheartaigh	gceartaigh

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.