beachtaigh

Irish

Etymology

From beacht (“exact, precise”) +‎ -igh.

Verb

beachtaigh (present analytic beachtaíonn, future analytic beachtóidh, verbal noun beachtú, past participle beachtaithe)

(transitive) correct
Synonym: ceartaigh
(transitive, with ar) criticize

Conjugation

conjugation of beachtaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	beachtaím	beachtaíonn tú; beachtaír^†	beachtaíonn sé, sí	beachtaímid; beachtaíonn muid	beachtaíonn sibh	beachtaíonn siad; beachtaíd^†	a bheachtaíonn; a bheachtaíos / a mbeachtaíonn*	beachtaítear
	past	bheachtaigh mé; bheachtaíos	bheachtaigh tú; bheachtaís	bheachtaigh sé, sí	bheachtaíomar; bheachtaigh muid	bheachtaigh sibh; bheachtaíobhair	bheachtaigh siad; bheachtaíodar	a bheachtaigh / ar bheachtaigh*	beachtaíodh
	past habitual	bheachtaínn / mbeachtaínn‡‡	bheachtaíteá / mbeachtaíteá‡‡	bheachtaíodh sé, sí / mbeachtaíodh sé, sí‡‡	bheachtaímis; bheachtaíodh muid / mbeachtaímis‡‡; mbeachtaíodh muid‡‡	bheachtaíodh sibh / mbeachtaíodh sibh‡‡	bheachtaídís; bheachtaíodh siad / mbeachtaídís‡‡; mbeachtaíodh siad‡‡	a bheachtaíodh / a mbeachtaíodh*	bheachtaítí / mbeachtaítí‡‡
future		beachtóidh mé; beachtód; beachtóchaidh mé^†	beachtóidh tú; beachtóir^†; beachtóchaidh tú^†	beachtóidh sé, sí; beachtóchaidh sé, sí^†	beachtóimid; beachtóidh muid; beachtóchaimid^†; beachtóchaidh muid^†	beachtóidh sibh; beachtóchaidh sibh^†	beachtóidh siad; beachtóid^†; beachtóchaidh siad^†	a bheachtóidh; a bheachtós; a bheachtóchaidh^†; a bheachtóchas^† / a mbeachtóidh; a mbeachtóchaidh^†	beachtófar; beachtóchar^†
conditional		bheachtóinn; bheachtóchainn^† / mbeachtóinn‡‡; mbeachtóchainn^†‡‡	bheachtófá; bheachtóchthá^† / mbeachtófá‡‡; mbeachtóchthá^†‡‡	bheachtódh sé, sí; bheachtóchadh sé, sí^† / mbeachtódh sé, sí‡‡; mbeachtóchadh sé, sí^†‡‡	bheachtóimis; bheachtódh muid; bheachtóchaimis^†; bheachtóchadh muid^† / mbeachtóimis‡‡; mbeachtódh muid‡‡; mbeachtóchaimis^†‡‡; mbeachtóchadh muid^†‡‡	bheachtódh sibh; bheachtóchadh sibh^† / mbeachtódh sibh‡‡; mbeachtóchadh sibh^†‡‡	bheachtóidís; bheachtódh siad; bheachtóchadh siad^† / mbeachtóidís‡‡; mbeachtódh siad‡‡; mbeachtóchadh siad^†‡‡	a bheachtódh; a bheachtóchadh^† / a mbeachtódh; a mbeachtóchadh^†	bheachtófaí; bheachtóchthaí^† / mbeachtófaí‡‡; mbeachtóchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go mbeachtaí mé; go mbeachtaíod^†	go mbeachtaí tú; go mbeachtaír^†	go mbeachtaí sé, sí	go mbeachtaímid; go mbeachtaí muid	go mbeachtaí sibh	go mbeachtaí siad; go mbeachtaíd^†	—	go mbeachtaítear
subjunctive	past	dá mbeachtaínn	dá mbeachtaíteá	dá mbeachtaíodh sé, sí	dá mbeachtaímis; dá mbeachtaíodh muid	dá mbeachtaíodh sibh	dá mbeachtaídís; dá mbeachtaíodh siad	—	dá mbeachtaítí
imperative		beachtaím	beachtaigh	beachtaíodh sé, sí	beachtaímis	beachtaígí; beachtaídh^†	beachtaídís	—	beachtaítear
verbal noun		beachtú
past participle		beachtaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Mutated forms of *beachtaigh*
radical	lenition	eclipsis
beachtaigh	bheachtaigh	mbeachtaigh

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

Ó Dónaill, Niall (1977) “beachtaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN