burkotać

Polish

Etymology

Onomatopoeic.

Pronunciation

IPA^(key): /burˈkɔ.tat͡ɕ/
Rhymes: -ɔtat͡ɕ
Syllabification: bur‧ko‧tać

Verb

burkotać impf

(transitive, archaic) to rumble, to growl, to gurgle (to make a rumbling, growling, or gurgling sound)

Conjugation

Conjugation of burkotać impf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		burkotać
present tense	1^st	burkoczę			burkoczemy
	2^nd	burkoczesz			burkoczecie
	3^rd	burkocze			burkoczą
	impersonal	burkocze się
past tense	1^st	burkotałem, -(e)m burkotał	burkotałam, -(e)m burkotała	burkotałom, -(e)m burkotało	burkotaliśmy, -(e)śmy burkotali	burkotałyśmy, -(e)śmy burkotały
	2^nd	burkotałeś, -(e)ś burkotał	burkotałaś, -(e)ś burkotała	burkotałoś, -(e)ś burkotało	burkotaliście, -(e)ście burkotali	burkotałyście, -(e)ście burkotały
	3^rd	burkotał	burkotała	burkotało	burkotali	burkotały
	impersonal	burkotano
future tense	1^st	będę burkotał, będę burkotać	będę burkotała, będę burkotać	będę burkotało, będę burkotać	będziemy burkotali, będziemy burkotać	będziemy burkotały, będziemy burkotać
	2^nd	będziesz burkotał, będziesz burkotać	będziesz burkotała, będziesz burkotać	będziesz burkotało, będziesz burkotać	będziecie burkotali, będziecie burkotać	będziecie burkotały, będziecie burkotać
	3^rd	będzie burkotał, będzie burkotać	będzie burkotała, będzie burkotać	będzie burkotało, będzie burkotać	będą burkotali, będą burkotać	będą burkotały, będą burkotać
	impersonal	będzie burkotać się
conditional	1^st	burkotałbym, bym burkotał	burkotałabym, bym burkotała	burkotałobym, bym burkotało	burkotalibyśmy, byśmy burkotali	burkotałybyśmy, byśmy burkotały
	2^nd	burkotałbyś, byś burkotał	burkotałabyś, byś burkotała	burkotałobyś, byś burkotało	burkotalibyście, byście burkotali	burkotałybyście, byście burkotały
	3^rd	burkotałby, by burkotał	burkotałaby, by burkotała	burkotałoby, by burkotało	burkotaliby, by burkotali	burkotałyby, by burkotały
	impersonal	burkotano by
imperative	1^st	niech burkoczę			burkoczmy
	2^nd	burkocz			burkoczcie
	3^rd	niech burkocze			niech burkoczą
active adjectival participle		burkoczący	burkocząca	burkoczące	burkoczący	burkoczące
contemporary adverbial participle		burkocząc
verbal noun		burkotanie

or:

Conjugation of burkotać impf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		burkotać
present tense	1^st	burkocę			burkocemy
	2^nd	burkocesz			burkocecie
	3^rd	burkoce			burkocą
	impersonal	burkoce się
past tense	1^st	burkotałem, -(e)m burkotał	burkotałam, -(e)m burkotała	burkotałom, -(e)m burkotało	burkotaliśmy, -(e)śmy burkotali	burkotałyśmy, -(e)śmy burkotały
	2^nd	burkotałeś, -(e)ś burkotał	burkotałaś, -(e)ś burkotała	burkotałoś, -(e)ś burkotało	burkotaliście, -(e)ście burkotali	burkotałyście, -(e)ście burkotały
	3^rd	burkotał	burkotała	burkotało	burkotali	burkotały
	impersonal	burkotano
future tense	1^st	będę burkotał, będę burkotać	będę burkotała, będę burkotać	będę burkotało, będę burkotać	będziemy burkotali, będziemy burkotać	będziemy burkotały, będziemy burkotać
	2^nd	będziesz burkotał, będziesz burkotać	będziesz burkotała, będziesz burkotać	będziesz burkotało, będziesz burkotać	będziecie burkotali, będziecie burkotać	będziecie burkotały, będziecie burkotać
	3^rd	będzie burkotał, będzie burkotać	będzie burkotała, będzie burkotać	będzie burkotało, będzie burkotać	będą burkotali, będą burkotać	będą burkotały, będą burkotać
	impersonal	będzie burkotać się
conditional	1^st	burkotałbym, bym burkotał	burkotałabym, bym burkotała	burkotałobym, bym burkotało	burkotalibyśmy, byśmy burkotali	burkotałybyśmy, byśmy burkotały
	2^nd	burkotałbyś, byś burkotał	burkotałabyś, byś burkotała	burkotałobyś, byś burkotało	burkotalibyście, byście burkotali	burkotałybyście, byście burkotały
	3^rd	burkotałby, by burkotał	burkotałaby, by burkotała	burkotałoby, by burkotało	burkotaliby, by burkotali	burkotałyby, by burkotały
	impersonal	burkotano by
imperative	1^st	niech burkocę			burkoczmy
	2^nd	burkocz			burkoczcie
	3^rd	niech burkoce			niech burkocą
active adjectival participle		burkocący	burkocąca	burkocące	burkocący	burkocące
contemporary adverbial participle		burkocąc
verbal noun		burkotanie

Related terms

(adjective):

burkliwy

(adverb):

burkliwie

(nouns):

(verbs):

Polish

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Related terms

Further reading