burczymucha

Polish

Etymology

From burczeć +‎ -y- +‎ mucha.

Pronunciation

• IPA^(key): /bur.t͡ʂɘˈmu.xa/
• Rhymes: -uxa
• Syllabification: bur‧czy‧mu‧cha

Noun

burczymucha m pers or burczymucha f

1. (humorous) grump

   Synonym: zrzęda

Declension

Masculine declension:

Declension of burczymucha

	singular	plural
nominative	burczymucha	burczymuchy
genitive	burczymuchy	burczymuchów
dative	burczymusze	burczymuchom
accusative	burczymuchę	burczymuchów
instrumental	burczymuchą	burczymuchami
locative	burczymusze	burczymuchach
vocative	burczymucho	burczymuchy

Feminine declension:

Declension of burczymucha

	singular	plural
nominative	burczymucha	burczymuchy
genitive	burczymuchy	burczymuch
dative	burczymusze	burczymuchom
accusative	burczymuchę	burczymuchy
instrumental	burczymuchą	burczymuchami
locative	burczymusze	burczymuchach
vocative	burczymucho	burczymuchy

Further reading

• burczymucha in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• burczymucha in Polish dictionaries at PWN