Jump to content

burczeć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *burčati.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈbur.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -urt͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: bur‧czeć

Verb

[edit]

burczeć impf (perfective burknąć)

  1. (transitive) to mutter, to grumble, to say something with a bad mood
    Synonyms: see Thesaurus:narzekać
  2. (transitive, archaic) to rebuke, to scold (someone)
  3. (transitive) to rumble (about a stomach)

Conjugation

[edit]
Conjugation of burczeć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive burczeć
present tense 1st burczę burczymy
2nd burczysz burczycie
3rd burczy burczą
impersonal burczy się
past tense 1st burczałem,
-(e)m burczał
burczałam,
-(e)m burczała
burczałom,
-(e)m burczało
burczeliśmy,
-(e)śmy burczeli
burczałyśmy,
-(e)śmy burczały
2nd burczałeś,
-(e)ś burczał
burczałaś,
-(e)ś burczała
burczałoś,
-(e)ś burczało
burczeliście,
-(e)ście burczeli
burczałyście,
-(e)ście burczały
3rd burczał burczała burczało burczeli burczały
impersonal burczano
future tense 1st będę burczał,
będę burczeć
będę burczała,
będę burczeć
będę burczało,
będę burczeć
będziemy burczeli,
będziemy burczeć
będziemy burczały,
będziemy burczeć
2nd będziesz burczał,
będziesz burczeć
będziesz burczała,
będziesz burczeć
będziesz burczało,
będziesz burczeć
będziecie burczeli,
będziecie burczeć
będziecie burczały,
będziecie burczeć
3rd będzie burczał,
będzie burczeć
będzie burczała,
będzie burczeć
będzie burczało,
będzie burczeć
będą burczeli,
będą burczeć
będą burczały,
będą burczeć
impersonal będzie burczeć się
conditional 1st burczałbym,
bym burczał
burczałabym,
bym burczała
burczałobym,
bym burczało
burczelibyśmy,
byśmy burczeli
burczałybyśmy,
byśmy burczały
2nd burczałbyś,
byś burczał
burczałabyś,
byś burczała
burczałobyś,
byś burczało
burczelibyście,
byście burczeli
burczałybyście,
byście burczały
3rd burczałby,
by burczał
burczałaby,
by burczała
burczałoby,
by burczało
burczeliby,
by burczeli
burczałyby,
by burczały
impersonal burczano by
imperative 1st niech burczę burczmy
2nd burcz burczcie
3rd niech burczy niech burczą
active adjectival participle burczący burcząca burczące burczący burczące
passive adjectival participle burczany burczana burczane burczani burczane
contemporary adverbial participle burcząc
verbal noun burczenie

Derived terms

[edit]
adjective
noun

Further reading

[edit]