Jump to content

broczyć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Possibly from dialectal Ukrainian брочити (bročyty, to dye red), from Proto-Slavic *broťiti.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈbrɔ.t͡ʂɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: bro‧czyć

Verb

[edit]

broczyć impf (perfective zbroczyć)

  1. (intransitive, of blood) to flow out
    Synonyms: ciec, wypływać

Conjugation

[edit]
Conjugation of broczyć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive broczyć
present tense 1st broczę broczymy
2nd broczysz broczycie
3rd broczy broczą
impersonal broczy się
past tense 1st broczyłem,
-(e)m broczył
broczyłam,
-(e)m broczyła
broczyłom,
-(e)m broczyło
broczyliśmy,
-(e)śmy broczyli
broczyłyśmy,
-(e)śmy broczyły
2nd broczyłeś,
-(e)ś broczył
broczyłaś,
-(e)ś broczyła
broczyłoś,
-(e)ś broczyło
broczyliście,
-(e)ście broczyli
broczyłyście,
-(e)ście broczyły
3rd broczył broczyła broczyło broczyli broczyły
impersonal broczono
future tense 1st będę broczył,
będę broczyć
będę broczyła,
będę broczyć
będę broczyło,
będę broczyć
będziemy broczyli,
będziemy broczyć
będziemy broczyły,
będziemy broczyć
2nd będziesz broczył,
będziesz broczyć
będziesz broczyła,
będziesz broczyć
będziesz broczyło,
będziesz broczyć
będziecie broczyli,
będziecie broczyć
będziecie broczyły,
będziecie broczyć
3rd będzie broczył,
będzie broczyć
będzie broczyła,
będzie broczyć
będzie broczyło,
będzie broczyć
będą broczyli,
będą broczyć
będą broczyły,
będą broczyć
impersonal będzie broczyć się
conditional 1st broczyłbym,
bym broczył
broczyłabym,
bym broczyła
broczyłobym,
bym broczyło
broczylibyśmy,
byśmy broczyli
broczyłybyśmy,
byśmy broczyły
2nd broczyłbyś,
byś broczył
broczyłabyś,
byś broczyła
broczyłobyś,
byś broczyło
broczylibyście,
byście broczyli
broczyłybyście,
byście broczyły
3rd broczyłby,
by broczył
broczyłaby,
by broczyła
broczyłoby,
by broczyło
broczyliby,
by broczyli
broczyłyby,
by broczyły
impersonal broczono by
imperative 1st niech broczę broczmy
2nd brocz broczcie
3rd niech broczy niech broczą
active adjectival participle broczący brocząca broczące broczący broczące
contemporary adverbial participle brocząc
verbal noun broczenie

Derived terms

[edit]
noun
[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • broczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • broczyć in Polish dictionaries at PWN