Jump to content

zbroczyć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From z- +‎ broczyć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

zbroczyć pf (imperfective broczyć)

  1. (intransitive, of blood) to flow out
    Synonyms: pociec, wypłynąć

Conjugation

[edit]
Conjugation of zbroczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zbroczyć
future tense 1st zbroczę zbroczymy
2nd zbroczysz zbroczycie
3rd zbroczy zbroczą
impersonal zbroczy się
past tense 1st zbroczyłem,
-(e)m zbroczył
zbroczyłam,
-(e)m zbroczyła
zbroczyłom,
-(e)m zbroczyło
zbroczyliśmy,
-(e)śmy zbroczyli
zbroczyłyśmy,
-(e)śmy zbroczyły
2nd zbroczyłeś,
-(e)ś zbroczył
zbroczyłaś,
-(e)ś zbroczyła
zbroczyłoś,
-(e)ś zbroczyło
zbroczyliście,
-(e)ście zbroczyli
zbroczyłyście,
-(e)ście zbroczyły
3rd zbroczył zbroczyła zbroczyło zbroczyli zbroczyły
impersonal zbroczono
conditional 1st zbroczyłbym,
bym zbroczył
zbroczyłabym,
bym zbroczyła
zbroczyłobym,
bym zbroczyło
zbroczylibyśmy,
byśmy zbroczyli
zbroczyłybyśmy,
byśmy zbroczyły
2nd zbroczyłbyś,
byś zbroczył
zbroczyłabyś,
byś zbroczyła
zbroczyłobyś,
byś zbroczyło
zbroczylibyście,
byście zbroczyli
zbroczyłybyście,
byście zbroczyły
3rd zbroczyłby,
by zbroczył
zbroczyłaby,
by zbroczyła
zbroczyłoby,
by zbroczyło
zbroczyliby,
by zbroczyli
zbroczyłyby,
by zbroczyły
impersonal zbroczono by
imperative 1st niech zbroczę zbroczmy
2nd zbrocz zbroczcie
3rd niech zbroczy niech zbroczą
anterior adverbial participle zbroczywszy
verbal noun zbroczenie
[edit]
nouns

Further reading

[edit]