bolączka

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From boleć +‎ -ka.

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio 1:(file)
  • Rhymes: -ɔnt͡ʂka
  • Syllabification: bo‧lącz‧ka

Noun

[edit]

bolączka f

  1. gripe, ill
    Synonym: dolegliwość
  2. (Near Masovian) semi-translucent, round, quartzite pebble that supposedly causes painful ulcers in one's hand when picked up

Declension

[edit]
[edit]
adjectives
nouns
verbs

Further reading

[edit]
  • bolączka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bolączka in Polish dictionaries at PWN
  • Władysław Matlakowski (1891) “bolączka”, in “Zbiór wyrazów ludowych dawnej ziemi czerskiej”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 362