Jump to content

bocznik

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology

[edit]

From boczny +‎ -ik. First attested in 1807.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈbɔt͡ʂ.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɲik
  • Syllabification: bocz‧nik

Noun

[edit]

bocznik m inan

  1. (electricity) shunt (connection used as an alternative path between parts of an electrical circuit)

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
adjective
verb
[edit]
adjectives
adverbs
nouns
verb

References

[edit]
  1. ^ Dziennik podręczny dla podofficerów i żołnierzy, czyli wyiątek z przepisów woyskowych dla piechoty, względem służby wewnętrzney, karności i porządku[1], 1807, page 40
  2. ^ bocznik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]
  • bocznik in Polish dictionaries at PWN