bocznik

Polish

Etymology

From boczny +‎ -ik. First attested in 1807.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɔt͡ʂ.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂɲik
• Syllabification: bocz‧nik

Noun

bocznik m inan

1. (electricity) shunt (connection used as an alternative path between parts of an electrical circuit)

Declension

Declension of bocznik

	singular	plural
nominative	bocznik	boczniki
genitive	bocznika	boczników
dative	bocznikowi	bocznikom
accusative	bocznik	boczniki
instrumental	bocznikiem	bocznikami
locative	boczniku	bocznikach
vocative	boczniku	boczniki

Derived terms

(adjective):

• bocznikowy

(verb):

• bocznikować impf

Related terms

(adjectives):

• boczasty
• bocznicowy
• boczny
• bokowy

(adverbs):

• boczkiem
• bokami
• bokiem

(nouns):

• boczek
• boczki
• boczniak
• bocznica
• bok
• bokówka

(verb):

• boczyć impf

Further reading

• bocznik in Polish dictionaries at PWN