blyndować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Silesian

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from German blenden + -ować.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /blɪnˈdɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: blyn‧do‧wać

Verb

[edit]

blyndować impf

  1. (transitive, intransitive) to blind, to dazzle (to confuse the sight of by means of excessive brightness)

Conjugation

[edit]
Conjugation of blyndować impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive blyndować
present tense 1st blyndujã blyndujymy
2nd blyndujesz blyndujecie
3rd blynduje blyndujōm
past tense 1st blyndowołch,
blyndowołech,
blyndowoł żech
blyndowałach
blyndowała żech
blyndowałoch1)
blyndowało żech
1)
blyndowalimy,
blyndowalichmy
blyndowałymy,
blyndowałychmy
2nd blyndowołś,
blyndowołeś,
blyndowoł żeś
blyndowałaś
blyndowała żeś
blyndowałoś1)
blyndowało żeś
1)
blyndowaliście,
blyndowali żeście
blyndowałyście,
blyndowały żeście
3rd blyndowoł blyndowała blyndowało blyndowali blyndowały
future tense 1st bydã blyndowoł,
bydã blyndować
bydã blyndowała,
bydã blyndować
bydã blyndowało,1)
bydã blyndować
bydymy blyndowali,
bydymy blyndować
bydymy blyndowały,
bydymy blyndować
2nd bydziesz blyndowoł,
bydziesz blyndować
bydziesz blyndowała,
bydziesz blyndować
bydziesz blyndowało,1)
bydziesz blyndować
bydziecie blyndowali,
bydziecie blyndować
bydziecie blyndowały,
bydziecie blyndować
3rd bydzie blyndowoł,
bydzie blyndować
bydzie blyndowała,
bydzie blyndować
bydzie blyndowało,
bydzie blyndować
bydōm blyndowali,
bydōm blyndować
bydōm blyndowały,
bydōm blyndować
pluperfect tense2)
1st bōłch blyndowoł,
bōłech blyndowoł,
bōł żech blyndowoł
byłach blyndowała
była żech blyndowała
byłoch blyndowało1)
było żech blyndowało
1)
byli my blyndowali,
bylichmy blyndowali
były my blyndowały,
byłychmy blyndowały
2nd bōłś blyndowoł,
bōłeś blyndowoł,
bōł żeś blyndowoł
byłaś blyndowała
była żeś blyndowała
byłoś blyndowało1)
było żeś blyndowało
1)
byliście blyndowali,
byli żeście blyndowali
byłyście blyndowały,
były żeście blyndowały
3rd bōł blyndowoł była blyndowała było blyndowało1)
były my blyndowali,
byłychmy blyndowali
były blyndowały
conditional 1st bych blyndowoł bych blyndowała byście blyndowali by my blyndowały,
bychmy blyndowały
2nd byś blyndowoł byś blyndowała byście blyndowali byście blyndowały
3rd by blyndowoł by blyndowała by blyndowało by blyndowali by blyndowały
imperative 1st niych blyndujã blyndujmy
2nd blynduj blyndujcie
3rd niych blynduje niych blyndujōm
active adjectival participle blyndujōncy blyndujōncŏ blyndujōnce blyndujōncy blyndujōnce
passive adjectival participle blyndowany blyndowanŏ blyndowane blynd blyndowane
verbal noun blyndowanie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms.
2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.