bluznąć

Polish

Alternative forms

• bluzgnąć

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bľuzgnǫti. By surface analysis, bluzgać +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbluz.nɔɲt͡ɕ/
• Rhymes: -uznɔɲt͡ɕ
• Syllabification: bluz‧nąć

Verb

bluznąć impf (perfective bluzgać)

1. (intransitive) to spurt, to jet [with instrumental]

   Synonyms: chlusnąć, trysnąć

   krew bluznęła ― blood spurted

2. (colloquial, intransitive) to swear, to cuss, to curse (use offensive language) [with instrumental] [with na (+ accustative) ‘at what/whome’]

   Synonym: przekląć

   bluznąć przekleństwem ― to cuss

   bluznąć wyzwiskami ― to cuss with epithets

Conjugation

Conjugation of bluznąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bluznąć
future tense	1st	bluznę			bluźniemy
	2nd	bluźniesz			bluźniecie
	3rd	bluźnie			bluzną
	impersonal	bluźnie się
past tense	1st	bluznąłem, -(e)m bluznął	bluznęłam, -(e)m bluznęła	bluznęłom, -(e)m bluznęło	bluznęliśmy, -(e)śmy bluznęli	bluznęłyśmy, -(e)śmy bluznęły
	2nd	bluznąłeś, -(e)ś bluznął	bluznęłaś, -(e)ś bluznęła	bluznęłoś, -(e)ś bluznęło	bluznęliście, -(e)ście bluznęli	bluznęłyście, -(e)ście bluznęły
	3rd	bluznął	bluznęła	bluznęło	bluznęli	bluznęły
	impersonal	bluźnięto
conditional	1st	bluznąłbym, bym bluznął	bluznęłabym, bym bluznęła	bluznęłobym, bym bluznęło	bluznęlibyśmy, byśmy bluznęli	bluznęłybyśmy, byśmy bluznęły
	2nd	bluznąłbyś, byś bluznął	bluznęłabyś, byś bluznęła	bluznęłobyś, byś bluznęło	bluznęlibyście, byście bluznęli	bluznęłybyście, byście bluznęły
	3rd	bluznąłby, by bluznął	bluznęłaby, by bluznęła	bluznęłoby, by bluznęło	bluznęliby, by bluznęli	bluznęłyby, by bluznęły
	impersonal	bluźnięto by
imperative	1st	niech bluznę			bluźnijmy
	2nd	bluźnij			bluźnijcie
	3rd	niech bluźnie			niech bluzną
anterior adverbial participle		bluznąwszy
verbal noun		bluźnięcie

Related terms

noun

• bluzg

 

Further reading

• bluznąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bluznąć in Polish dictionaries at PWN