bluzgać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bľuzgati. First attested in the 16th century.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbluz.ɡat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uzɡat͡ɕ
• Syllabification: bluz‧gać

Verb

bluzgać impf (perfective bluznąć)

1. (intransitive) to spurt, to jet [with instrumental]

   Synonyms: chlustać, siurać, tryskać

   deszcz bluzga ― rain spurts

   krew bluzga ― blood spurts

   bluzgać strugami deszczu ― to spurt spouts of rain

   bluzgać farbą ― to spurt dye/paint

   bluzgać krwią ― to spurt blood

   bluzgać sokiem ― to spurt juice

2. (colloquial, intransitive) to swear, to cuss, to curse (use offensive language) [with instrumental ‘with which words’ and na (+ accusative) ‘at what/whom’]

   Synonyms: bluźnić, kląć, przeklinać

   bluzgać obelgami ― to cuss with insults

   bluzgać przekleństwami ― to cuss with curses

   bluzgać wulgaryzmami ― to cuss with vulgarisms

   bluzgać wyzwiskami ― to cuss with epithets

   bluzgać cynizmem ― to cuss with cynicism

   bluzgać nienawiścią ― to cuss with hate

   bluzgać oskarżeniami ― to cuss accusations

   bluzgać na policjantów ― to cuss at police officers

   bluzgać na polityków ― to cuss at politions

   bluzgać na przechodniów ― to cuss at passers-by

   bluzgać na edukację ― to cuss at education

   bluzgać na władzę ― to cuss at power/authority

   bluzgać na własny kraj ― to cuss at one's own country

   bluzgać pod nosem ― to cuss under one's breath

   bluzgać przy dzieciach ― to cuss in front of children

   dosadnie bluzgać ― to cuss creatively

   głośno bluzgać ― to cuss loudly

Conjugation

Conjugation of bluzgać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bluzgać
present tense	1st	bluzgam			bluzgamy
	2nd	bluzgasz			bluzgacie
	3rd	bluzga			bluzgają
	impersonal	bluzga się
past tense	1st	bluzgałem, -(e)m bluzgał	bluzgałam, -(e)m bluzgała	bluzgałom, -(e)m bluzgało	bluzgaliśmy, -(e)śmy bluzgali	bluzgałyśmy, -(e)śmy bluzgały
	2nd	bluzgałeś, -(e)ś bluzgał	bluzgałaś, -(e)ś bluzgała	bluzgałoś, -(e)ś bluzgało	bluzgaliście, -(e)ście bluzgali	bluzgałyście, -(e)ście bluzgały
	3rd	bluzgał	bluzgała	bluzgało	bluzgali	bluzgały
	impersonal	bluzgano
future tense	1st	będę bluzgał, będę bluzgać	będę bluzgała, będę bluzgać	będę bluzgało, będę bluzgać	będziemy bluzgali, będziemy bluzgać	będziemy bluzgały, będziemy bluzgać
	2nd	będziesz bluzgał, będziesz bluzgać	będziesz bluzgała, będziesz bluzgać	będziesz bluzgało, będziesz bluzgać	będziecie bluzgali, będziecie bluzgać	będziecie bluzgały, będziecie bluzgać
	3rd	będzie bluzgał, będzie bluzgać	będzie bluzgała, będzie bluzgać	będzie bluzgało, będzie bluzgać	będą bluzgali, będą bluzgać	będą bluzgały, będą bluzgać
	impersonal	będzie bluzgać się
conditional	1st	bluzgałbym, bym bluzgał	bluzgałabym, bym bluzgała	bluzgałobym, bym bluzgało	bluzgalibyśmy, byśmy bluzgali	bluzgałybyśmy, byśmy bluzgały
	2nd	bluzgałbyś, byś bluzgał	bluzgałabyś, byś bluzgała	bluzgałobyś, byś bluzgało	bluzgalibyście, byście bluzgali	bluzgałybyście, byście bluzgały
	3rd	bluzgałby, by bluzgał	bluzgałaby, by bluzgała	bluzgałoby, by bluzgało	bluzgaliby, by bluzgali	bluzgałyby, by bluzgały
	impersonal	bluzgano by
imperative	1st	niech bluzgam			bluzgajmy
	2nd	bluzgaj			bluzgajcie
	3rd	niech bluzga			niech bluzgają
active adjectival participle		bluzgający	bluzgająca	bluzgające	bluzgający	bluzgające
contemporary adverbial participle		bluzgając
verbal noun		bluzganie

Derived terms

noun

• bluzg

 

Further reading

• bluzgać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bluzgać in Polish dictionaries at PWN