blacharz

Polish

Etymology

From blacha +‎ -arz. First attested in 1621.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbla.xaʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -axaʂ
• Syllabification: bla‧charz

Noun

blacharz m pers

1. (chiefly automotive, metallurgy) tinsmith, whitesmith, auto body specialist

   blacharz samochodowy ― panel beater

   zawód blacharza ― a tinsmith's profession

   przyjąć/zatrudnić blacharza ― to hire a tinsmith

Declension

Declension of blacharz

	singular	plural
nominative	blacharz	blacharze
genitive	blacharza	blacharzy
dative	blacharzowi	blacharzom
accusative	blacharza	blacharzy
instrumental	blacharzem	blacharzami
locative	blacharzu	blacharzach
vocative	blacharzu	blacharze

Derived terms

(adjective):

• blacharski

(noun):

• blacharstwo

Related terms

(adjectives):

• blacharski
• blaszany
• blaszkowaty
• blaszkowy

(adverb):

• na blachę

(nouns):

• blacha
• blachara
• blacharka
• blacharnia
• blacharstwo
• blachodachówka
• blachowkręt
• blachownia
• blachownica
• blachówka
• blaszak
• blaszanka
• blaszka

Further reading

• blacharz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• blacharz in Polish dictionaries at PWN