blaðra

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈplaðra/

  Rhymes: -aðra

Noun

blaðra f (genitive singular blöðru, nominative plural blöðrur)

1. balloon
2. (anatomy) bladder

Derived terms

• gallblaðra
• helíumblaðra

Verb

blaðra (weak verb, third-person singular past indicative blaðraði, supine blaðrað)

1. to blabber, to babble

Conjugation

blaðra — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að blaðra
supine (sagnbót)		blaðrað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		blaðrandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég blaðra	við blöðrum	present (nútíð)	ég blaðri	við blöðrum
	þú blaðrar	þið blaðrið		þú blaðrir	þið blaðrið
	hann, hún, það blaðrar	þeir, þær, þau blaðra		hann, hún, það blaðri	þeir, þær, þau blaðri
past (þátíð)	ég blaðraði	við blöðruðum	past (þátíð)	ég blaðraði	við blöðruðum
	þú blaðraðir	þið blöðruðuð		þú blaðraðir	þið blöðruðuð
	hann, hún, það blaðraði	þeir, þær, þau blöðruðu		hann, hún, það blaðraði	þeir, þær, þau blöðruðu
imperative (boðháttur)	blaðra (þú)	blaðrið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	blaðraðu	blaðriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

blaðraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	blaðraður	blöðruð	blaðrað		blaðraðir	blaðraðar	blöðruð
accusative (þolfall)	blaðraðan	blaðraða	blaðrað		blaðraða	blaðraðar	blöðruð
dative (þágufall)	blöðruðum	blaðraðri	blöðruðu		blöðruðum	blöðruðum	blöðruðum
genitive (eignarfall)	blaðraðs	blaðraðrar	blaðraðs		blaðraðra	blaðraðra	blaðraðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	blaðraði	blaðraða	blaðraða		blöðruðu	blöðruðu	blöðruðu
accusative (þolfall)	blaðraða	blöðruðu	blaðraða		blöðruðu	blöðruðu	blöðruðu
dative (þágufall)	blaðraða	blöðruðu	blaðraða		blöðruðu	blöðruðu	blöðruðu
genitive (eignarfall)	blaðraða	blöðruðu	blaðraða		blöðruðu	blöðruðu	blöðruðu

Synonyms

• (babble): babla, masa, þvæla, mala, vera með heimskuhjal, tala of mikið, kjafta frá, fleipra út úr sér

Derived terms

• blaður

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *blēdrǭ.

Noun

blaðra f (genitive blǫðru)

1. bladder

Declension

  Declension of blaðra (weak ōn-stem)

feminine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	blaðra	blaðran	blǫðrur	blǫðrurnar
accusative	blǫðru	blǫðruna	blǫðrur	blǫðrurnar
dative	blǫðru	blǫðrunni	blǫðrum	blǫðrunum
genitive	blǫðru	blǫðrunnar	blaðra	blaðranna

Descendants

• Danish: blære
• Icelandic: blaðra
• Norwegian Bokmål: blære, bladre
• Old Swedish: blædhra, ᛒᛚᛅᚦᚼᚱᛆ (Runic)
  • Swedish: bläddra