bieliźniarz

Polish

Etymology

From bielizna +‎ -arz. First attested in 1863.

Pronunciation

• IPA^(key): /bjɛˈliʑ.ɲaʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -iʑɲaʂ
• Syllabification: bie‧liź‧niarz

Noun

bieliźniarz m pers (female equivalent bieliźniarka)

1. (dated) underwear seamster

Declension

Declension of bieliźniarz

	singular	plural
nominative	bieliźniarz	bieliźniarze
genitive	bieliźniarza	bieliźniarzy
dative	bieliźniarzowi	bieliźniarzom
accusative	bieliźniarza	bieliźniarzy
instrumental	bieliźniarzem	bieliźniarzami
locative	bieliźniarzu	bieliźniarzach
vocative	bieliźniarzu	bieliźniarze

Derived terms

(adjective):

• bieliźniarski

(nouns):

• bieliźniarstwo

Related terms

(adjectives):

• biały
• bieliźniany

(nouns):

• bielizna
• bieliźniarka

Further reading

• bieliźniarz in Polish dictionaries at PWN